'De zoendate en de twijfelaar'
27/09/2021 Redactie (Anne)ERVARINGEN
Zoendate
Negen jaar geleden ben ik begonnen met daten, eigenlijk al wetend dat dat niets voor mij is. Maar waar kom je anders een leuke man tegen? Een vriendin heeft mij overgehaald en daar ging ik. Dezelfde dag had ik meteen een klik. Gierend van het lachen rolde ik dagelijks ik over mijn bed als we chatcontact hadden.
Uiteindelijk mondde dat uit in een zoendate. Ja, een zoendate. Niet praten, alleen maar twintig minuten zoenen en weer terug naar huis. Spannend en hilarisch. De klik was wederzijds en ook de verliefdheid.
Uiteindelijk mondde dat uit in een zoendate. Ja, een zoendate. Niet praten, alleen maar twintig minuten zoenen en weer terug naar huis.
Bekend gezicht
Doordat ik ik mijzelf niet onmiddellijk na deze zoendate had verwijderd en/of on hold had gezet op de datingsite bleek mijn liefde een week later met een vriend van hem een weekend op pad te gaan. Onderweg bij McDonalds werden de dames met wie ze contact hadden op de datingsite vergeleken. En daar kwam ik voorbij.
De verliefdheid werd boosheid omdat ik eerder met zijn vriend contact had gehad. Bij uitleg over het appverkeer en dat ik de boot bij hem had afgehouden draaide hij weer bij. Maar toen bleek de vriend jaloers te zijn waardoor 25 jaar vriendschap bijna op het spel kwam te staan. Uiteindelijk heeft het drie jaar geduurd voordat we elkaar echt los konden laten.
Twijfelaar
Nu negen jaar verder en vele dates rijker heb ik het laatste jaar weer een enorm leuke man ontmoet. Wat vriendschappelijk begon met het ondernemen van activiteiten en voeren van gesprekken, bleek dat het na vier maanden en een avondje uit toch niet voor hem te zijn.
Een half jaar later toch weer met elkaar in contact gekomen, omdat er wederzijds toch nog gevoelens waren. Blijkt deze man een enorm twijfelaar te zijn en zijn EQ niet op orde te hebben. Wel op vrijdagavond gezellig bij elkaar kruipen omdat dat goed voelde, maar emotionele binding aangaan was teveel gevraagd.
Na vijf maanden goed geluisterd te hebben naar mijn onderbuikgevoel toch de knoop doorgehakt. Wat voor hem weer te kort door de bocht was en resulteerde in een etentje en een mooie rit in de cabrio. Maar ik bleek toch niet degene te zijn waar hij uiteindelijk voor wilde gaan. Een jaar van stiekem gedoe en twijfel voelt toch als een verloren jaar en illusie rijker.
Maar ik bleek toch niet degene te zijn waar hij uiteindelijk voor wilde gaan. Een jaar van stiekem gedoe en twijfel voelt toch als een verloren jaar en illusie rijker.
Traditioneel
Bij veel heren in de leeftijd 50-60 blijkt dat ze eigenlijk zeer traditioneel zijn en eigenlijk geen sterke onafhankelijke vrouwen willen, terwijl dat wel leesbaar is in hun profiel. Wil het toch maar weer proberen, wie weet komt die droomprins ooit voorbij. Een man waarbij ik mijzelf kan zijn en een relatie waarin we als gelijkwaardigen kunnen genieten van elkaars gezelschap met emotionele verbondenheid en met respect voor elkaar.
Reacties
"Ja, het is een mijnenveld, daten als je 50 plus bent. Niemands ziel is op deze leeftijd zonder krassen en die krassen maken je boeiend. Als je tenminste in staat bent om met zelfreflectie en zelfinzicht (zelfspot?) je gruzelementen te integreren in de rest van je wezen. Daarnaast heb je moed nodig om je kwetsbaar op te stellen. Als je iemand wilt veroveren haal je je mooiste ik uit de kast en dat is 1 of 2 afspraakjes lang leuk, maar daarna moeten de vizieren toch echt open om verder te komen. Veel potentiële liefdes worden in de kiem gesmoord, omdat alleen het halleluja-verhaal er mag zijn. Sommige contacten rollen nog wat verder - een paar maanden, een jaar - maar met de vizieren dicht blijkt het uiteindelijk niet meer dan een treurig tijdverdrijf. Argumenten als 'Ik voel het toch niet helemaal', 'Ik ben niet echt geschikt voor een relatie', en - zelden hardop uitgesproken - 'Misschien zwemt er in die eindeloze datingvijver een visje dat nog mooier of interessanter is' draaien het prille niet zo gelukkige geluk definitief de nek om. Egodingetjes, bindingsangst, verlatingsangst, ze vertroebelen het zicht op waar misschien iets echt waardevols zou kunnen ontstaan. Je daarvan bewust zijn voor je je in dit gewoel stort zou veel narigheid kunnen voorkomen en misschien wel veel moois kunnen opleveren."
- Anoniem
"Wat herken ik veel in dit verhaal. Een jaar of vijf geleden ontmoette ik hem en toen begon het spel van aantrekken en afstoten. De ene dag liepen we hand in hand door de branding. Daarna hoorde ik twee weken niets. Dan weer vertelde hij me dat hij zich bij niemand zo thuis voelde als bij mij, om vervolgens op vakantie te gaan met een andere vriendin. Maar ik moest heus niet denken dat dat iets voorstelde hoor. Natuurljk is het niet zo dat ik al die jaren op hem zat te wachten. Ik ging zelf ook weer daten. Ik bouwde een muurtje om mijn hart, noemde wat wij hadden een mooie vriendschap. En steeds als ik me had voorgenomen om me nu echt open te stellen voor een ander, raakten wij weer in contact. En wanneer ik er in ging geloven, dook hij weer weg. When someone shows you who they are, believe them the first time schreef een wijze vrouw. Waarom duurde het zo lang voordat ik die wijsheid begreep? Zo veel jaren om iemand te vinden heb je ook niet als je onze leeftijd hebt. Dit jaar gingen we samen op vakantie. Iemand die dit leest denkt waarschijnlijk dat ik gek was, maar mij leek het een goed idee. Het was zonder meer een fijne vakantie maar ik realiseerde me voor het eerst echt dat hij niet de ideale man was voor mij. Onlangs heb ik afscheid genomen, ik hoop dat ik het volhoud. Het wordt tijd om vooruit te kijken."
- Veerle46
"Het is ook mijn ervaring dat veel mannen graag een zelfstandige, (financieel) onafhankelijke, zelfbewuste dame zoeken, althans dat staat in hun profiel. In werkelijkheid blijkt dat toch niet zo te zijn, iets dat zij zelf ook niet verwacht hadden. Fictie and facts, zoiets. Dat aantrekken en afstoten, ook herkenbaar, maar heb dat in een vroeg stadium vaak al door. Ik laat me niet, meer, leiden door woorden, wel door: doet een man wat hij zegt ipv zegt hij wat hij doet. Alhoewel mooie woorden wel een begin kunnen zijn, als het maar gevolgd wordt door daden. Inmiddels ben ik niet eager to find, komt die kanjer op mijn pad zou geweldig zijn, zo niet, life is good."
- Jael
"Heel herkenbaar inderdaad. Wat is dat met ons? Willen we zo graag bij iemand horen, dat we ons onderbuikgevoel negeren? De momenten dat je samen bent zijn geweldig, de tijd tussen die momenten in zaaien verwarring. Ja er moet denk ik ruimte zijn ook voor je eigen leven, maar dan hoeft degene die je date toch niet uit beeld te verdwijnen? Een vriendin vroeg me eens hoe het ging met het 'leed dat daten heet' en ergens snap ik haar. Vanuit mijn eigen vrouwelijk oogpunt lijkt het alsof de mannen die in hun profiel melden 'goed te weten wat ik wil' daar in praktijk toch moeite mee lijken te hebben. Ongetwijfeld zal dat andersom net zo zijn. Ik vind gewoon: neem een beslissing. Als je iemand al langere tijd date, ga er gewoon voor! En ja, dan is er een kans dat je gekwetst wordt. Maar als je niet duidelijk bent in of je wel of niet met iemand wilt uitzoeken of er meer dan alleen daten inzit, dan geef je de ander (valse) hoop en kwets je die persoon sowieso..."
- Anoniem
"Tja, ik geloof niet dat het daten op hogere leeftijd lastiger is dan toen we pubers waren? Ik heb het altijd al als zeer lastig ervaren. Het wordt een probleem als je zoals de persoon in het stuk je druk gaat maken over wat die ander wil. Twijfel is niet erg, soms moet je dingen uitproberen om het te weten. Mijn ervaring is dat je niet moet vasthouden aan iemand tegen beter weten in of omdat je even niet iemand anders hebt. Vaak voel ik het gemis van het niet hebben van een partner en zou ik echt alles over hebben voor het gevoel iemand in de ogen te kijken en te weten dat je elkaar begrijpt en er voor elkaar bent. Kennelijk is dat niet voor iedereen weggelegd? Maar het wil ook niet zeggen dat je dan maar met minder genoegen moet nemen."
- wijnz
"Ja, we zijn allemaal wel eens teleurgesteld in de liefde. Ik heb ook meegemaakt, dat mijn toenmalige vriend, een weduwnaar, van wie ik echt dacht dat hij mijn eindman was, na een half jaar op een avond zei dat hij zich toch nog niet kon binden en niet aan een serieuze relatie toe was. Ik kon het niet geloven, omdat we het samen zo leuk hadden. Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte. Ik had de relatie toen onmiddellijk moeten verbreken, maar zover was ik toen nog niet. Het heeft nog 3 maanden geduurd voor ik de stap kon zetten, en het heeft best wat tijd gekost voor ik zover was dat ik weer open stond voor een nieuwe relatie, omdat ik eerst mijn vertrouwen in mannen weer moest hervinden. Tja het pad der liefde gaat helaas niet altijd over rozen."
- Barber
"Ik lees hier veel over bindingsangst en zogenaamde twijfelaars... Enorme knapperds zowel mannen áls vrouwen die zeggen te twijfelen of bindingsangst zouden hebben en dat erg lang volhouden... Die weten vaak erg goed wat ze willen. 'zich gewoon niet binden', want ze hebben vaak meerdere van dit soort contacten lopen. 'Voor zo'n hoofdprijs kiezen' betekent vaak dat je die hoofdprijs/persoon waarschijnlijk met andere vrouwen of mannen deelt... Kenmerken? Is hij of zij vaak niet mobiel bereikbaar en al helemaal niet via een vaste lijn? En je komt nooit bij haar of hem thuis of in zijn of haar woonplaats? Dan heeft hij of zij daar ook een gegronde reden voor. Op die plek of woonplaats waar jij nooit mag komen, loopt iemand. Of lopen mogelijk andere 'geliefden' rond die niet van jouw bestaan mogen afweten. Laat het na je boosheid over generaliseren en zo nog maar eens bezinken. Want wanneer zou jij voorkomen dat je bereikbaar bent? Of waarom zou jij je date na een tijdje nog steeds bij je huis of woonplaats weg willen houden? Omdat je dan 'iets pittigs' te verbergen hebt."
- Anoniem
