'Een fijne zomerliefde zonder grote verwachtingen'
26/11/2020 S.ERVARINGEN
De ideale partner
Corona was al een tijdje bezig en al dat thuiszitten hielp niet echt mee met daten. Met een goede vriendin had ik een Skype-gesprek over o.a. de liefde, en over de ideale partner. Er is een (Amerikaans) verhaal waarin iemand op basis van lange lijsten en Excelscores de ideale man definieert. En uiteindelijk lukt het haar ook nog om op deze manier een partner te vinden, ze trouwen zelfs.
Dus wij hadden allebei een lijstje gemaakt van tevoren en hebben dit samen besproken. Dat gaf weer moed en energie om hier op e-Matching verder te zoeken.
Ik kwam een profiel tegen met sprekende foto's en een leuke tekst, en het leek redelijk goed in het lijstje te passen. Nou geloof ik niet in iemand beoordelen op basis van een lijstje, maar als je de oefening onbewust doet, ben je volgens mij wel beter in staat om iemand te vinden die echt past i.p.v. iemand die je gewoon leuk lijkt.
Maar omdat ik toch erg nieuwsgierig was heb ik een lange, oprechte en persoonlijke mail gestuurd met daarin ook de opmerking dat er altijd wel redenen zijn om niet te mailen, maar dat ik het toch maar gewoon deed.
Maar, wat niet hielp was dat ze in het verre noorden woonde, met kinderen, en ik in het zuiden. Maar omdat ik toch erg nieuwsgierig was heb ik een lange, oprechte en persoonlijke mail gestuurd met daarin ook de opmerking dat er altijd wel redenen zijn om niet te mailen, maar dat ik het toch maar gewoon deed. Die werd al vrij snel beantwoord met een vergelijkbaar enthousiasme. Gelukkig.
Mailen en bellen
Vanwege corona en de afstand was meteen afspreken niet meteen heel handig. Dus na een paar erg leuke email heen en weer besloten we om te gaan bellen. Dat eerste gesprek duurde meteen twee uur en na het ophangen wist ik niet zo goed wat er gebeurd was. Ze had een zeer fijne stem en kon echt goed luisteren.
We hadden ook al besproken dat de afstand het lastig zou maken, zeker omdat zij gebonden was door werk en kinderen. Maar we vonden het zo goed klikken dat we elkaar tenminste één keer gezien wilden hebben. Dus na een paar weken toch besloten om af te spreken. Buiten, een wandeling in de natuur en lunchen bij een meertje.
We vonden het zo goed klikken dat we elkaar tenminste één keer gezien wilden hebben. Dus na een paar weken toch besloten om af te spreken.
Ik stond op de parkeerplaats te wachten maar zij stond op net een andere plaats. Dus nog iets meer zenuwen erbij. Die gingen gelukkig snel weg toen we elkaar zagen. Ze zag er net zo stralend uit als op de foto en door de telefoongesprekken was haar aangename stem vertrouwd en hadden we meteen ruim voldoende gespreksstof.
Geen onderwerp bleef onbesproken, hoewel sommigen zullen zeggen dat je op een eerste date niet meteen alles op tafel moet gooien. Dat deden wij wel. Na deze ontmoeting zouden we toch weer afstand nemen. Tenminste, dat was het idee. Dat laatste gebeurde natuurlijk niet.
'Teleurstelling'
Na een eerste kwam er dus toch een tweede ontmoeting. Ik reed weer naar het noorden maar ik wist ook dat de afstand nog steeds een probleem zou worden. Daar hebben we het eerlijk en open over gehad. En ondanks deze 'teleurstelling', of misschien wel dankzij de openheid en het gebrek aan verwachtingen werd het wederom een zeer fijne ontmoeting.
Nog steeds waren we nog niet klaar om afscheid te nemen. En ondanks de afstand besloot zij de keer daarna de twee uur naar mij te rijden. Het voelde alsof het bij elke ontmoeting steeds opener werd. We konden alles bespreken maar wisten ook nog steeds dat de toekomst op deze manier lastig zou worden. Zij moest nog zeker een jaar aan haar promotie werken en kon vanwege de kinderen niet zomaar weg waar ze woonde. Ik had zelf nog een koophuis en zo ver noordelijk was niet meteen mijn eerste woonwens.
Het voelde alsof het bij elke ontmoeting steeds opener werd.
Zomerliefde
In plaats van grote en toekomstige verwachtingen noemden we het een Zomerliefde. Het was goed, fijn, vertrouwd en daar zouden we voor nu van genieten, zonder naar de toekomst te kijken. Ze is daarna nog twee keer langsgekomen en elke keer voelde het alsof we nog meer naar elkaar toe groeiden.
Ik weet dat verwachtingen vaak al vroeg een date of ontmoeting kunnen verpesten, en juist het ontbreken ervan maakte dat we allebei heel vrij in het contact waren en elkaar ook niet wilden claimen. Het was immers maar voor de zomer. En ik had op dat moment alle tijd omdat m'n werkopdracht net afgelopen was en ik nog geen nieuwe had. Ook dat zou na de zomer weer veranderen.
Aan de ontmoetingen kwam uiteindelijk een einde. Zoals we in het begin al 'afgesproken' hadden. We zouden weer onze eigen weg gaan, zoekend naar iets wat in de praktijk een betere kans van slagen zou hebben. Na de laatste ontmoeting en het afscheid voelde het vol en leeg tegelijk. We hebben elkaar nog een mooie mail gestuurd als aandenken. En als ik haar muziek opzet, denk ik terug aan die paar mooie ontmoetingen en voelt het nog steeds heel warm.
Na de laatste ontmoeting en het afscheid voelde het vol en leeg tegelijk.
Was dit 'het'?
Natuurlijk heb ik me ook wel eens afgevraagd of dit 'het' niet was, en of we het niet moeten laten dwarszitten door iets praktisch als afstand. Maar ik denk dat de kans groot was geweest dat het speciale gevoel daardoor te snel verdwenen zou zijn en ingehaald zou zijn door dagelijkse beslommeringen van het twee uur heen en weer rijden.
De Zomerliefde is een van de leukste dates die ik via e-Matching heb gehad. Ook al heeft het niet de langdurige relatie opgeleverd. Wel was het zuiver, open, kwetsbaar en een unieke ervaring. Ik gun haar het allerbeste en zij mij ook. En wie weet, als het gevoel er in de toekomst nog steeds is, en de praktische bezwaren minder bezwaarlijk zijn geworden...
Reacties
"Jeetje, wat een verhaal. Mooi. Maar wat waren nu precies de bezwaren waardoor deze mooie zomerliefde op afstand geen winterliefde werd? Kinderen, dat begrijp ik zeker als ze jong zijn. Maar kinderen vliegen ooit uit. Promoveren kan je dan weer overal (meestal) en sowieso ben je ooit klaar. Een koophuis moet te verkopen zijn voor een bedrag waarvoor je in het noorden riant woont. Een vaste baan is er blijkbaar niet, S. had immers werkopdrachten. Kortom: als het echt zo fantastisch was, was stoppen onzin. Jullie hadden in de winter de weekeinden samen kunnen zijn. Desnoods om de week. Twee uur reizen is veel, maar we hebben het hier over Nederland. Goede wegen en alles is in een dag te rijden. Er zijn mensen die de halve wereld overvliegen voor de liefde. Liefde onder de kerstboom was heus een optie. Ooit verhuizen ook. Fijn dat je genoten hebt, mooie herinneringen zijn goud waard. Wat dat betreft klopt de vergelijking met een zomerliefde. Maar meer was het niet, vanaf het begin wisten jullie dat al. Fijn dat jullie het daarover eens waren trouwens. Mag ik raden? Minstens een van jullie twee heeft inmiddels wel de ware gevonden. En... die woont op twee uur rijden afstand."
- Roma26
"Mooi en inspirerend verhaal, dat laat zien dat er soms mooie dingen kunnen ontstaan, als we ons er niet te veel tegenaan bemoeien en niet iets in een vooraf bedachte vorm willen persen. In de zoektocht naar een partner wordt maar al te vaak het kind met het badwater weggegooid. Dank voor het delen!"
- Slowliving
"Lijkt me toch niet makkelijk afscheid te moeten nemen om praktische redenen, als je nog zoveel voor elkaar voelt, ook al heb je van tevoren samen besloten dat het tijdelijk zou zijn. Ik zou dat zeker niet kunnen. Het zou mij alleen maar verdriet bezorgen en daarom zou ik er ook niet aan beginnen. Lange afstanden zijn voor een relatie niet ideaal. Als het even wat minder gaat in de relatie, is de motivatie om zo lang te rijden/reizen ook meteen weg."
- Barber
"Wat een mooi verhaal. Ik heb ook zoiets meegemaakt. Een Zuid-Afrikaanse vriend en die had net zijn emigratie naar Australië rond. We zijn nog op vakantie geweest in Zuid-Afrika maar ik heb hem gezegd dat hij moest gaan. Want stel dat het fout ging, dan zou hij geen tweede kans krijgen om opnieuw een emigratie aan te vragen. Hij heeft daar zijn vrouw van zijn dromen ontmoet en heeft 3 kinderen. We hebben nu weer contact via Facebook en ik ben blij met mijn besluit. Later nog ontmoet in Amsterdam, nog steeds leuk maar ik had ondertussen ook mijn man van mijn dromen ontmoet."
- Skelm
"Erg jammer dat jullie vanwege een reistijd van 2 uur besloten hebben te stoppen. Voor mij is reistijd nooit een obstakel geweest. Ooit een date in Bordeaux gehad, zou die klik, die chemie er geweest zijn zou zijn wonen in Frankrijk geen onoverkomelijk probleem geweest zijn voor me. Wel scheelt het dat samenwonen niet hoog op mijn lijstje staat."
- Hetzoeteleve
