'Ik blijf het vertrouwen hebben dat het me nog eens zal gebeuren'
25/01/2021 Redactie (Anne)ERVARINGEN
Contactadvertentie
'Deze leuke man zoekt gewoon een leuke vrouw', zo luidde de tekst van een contactadvertentie die ik las in de Volkskrant in 1987. Zonder foto met Br.o.nr. De eerste date was meteen raak, al wisten we praktisch niks van elkaar. Wie betaalde of waar de afspraken plaatsvonden was van ondergeschikt belang. Je wilde dat de ander gelukkig was en zette je daarvoor moeiteloos in, van beide kanten. Een relatie van 12 jaar volgde.
Mijn date-ervaring daarna en online is vooral: Alles kan kloppen. Prachtig profiel, leuke foto's, prima communicatie, dezelfde humor en waarden, urenlange telefoongesprekken, herkenning, genoeg raakvlakken. En dan spreek je live af. Hij/zij komt aanlopen en je weet al, dat is het toch niet. Ik kan niet uitleggen waarom dan niet. De houding, of iemand oogcontact maakt, zichtbaar nagels bijt, of is het voor mij dat gevoelig zijn voor geur?
En dan spreek je live af. Hij/zij komt aanlopen en je weet al, dat is het toch niet.
Geef het een kans
Toch wil ik het na de eerste date niet meteen afkappen. Ik probeer het nog met enkele vervolgdates, als de ander dat ook wil. Samen eten en op stap, iets ondernemen, gesprekken over het hier en nu en elkaars verlangens. Eigenlijk altijd interessant en gezellig, maar hoe voelt het. Ik wil het graag een kans geven, omdat alles vooraf zo goed leek te kloppen. Maar het lichtje gaat niet aan. Ik voel de verbinding niet.
Ik wil het graag een kans geven, omdat alles vooraf zo goed leek te kloppen. Maar het lichtje gaat niet aan. Ik voel de verbinding niet.
Liever zie ik het niet zo rationeel, maar zijn het bij aantrekkingskracht toch niet gewoon de zintuigen die waarnemen, waarbij chemische processen in je lichaam en hersenen in werking worden gezet? Iets met hormonen, feromonen, neurotransmitters en geluksstofjes.
Jij bent het!
Speeddates zouden misschien beter werken. Binnen een paar seconden waarnemen of het klopt. Je kunt dan vooraf ook net zo goed geen moeite meer doen lange profielteksten te lezen, foto's te bekijken, te bellen of chatten. Maak allemaal een beknopte profieltekst. Mijn zeer uitgebreide profiel op e-Matching heeft ook veel te veel tekst. En waarom heb ik eigenlijk zoveel foto's geplaatst?
Toch blijf ik het vertrouwen hebben dat het me nog een keer zal gebeuren. Die ene komt aanlopen. Mijn hart slaat over, mijn adem stokt, ik krijg het warm. We maken oogcontact, jij pakt mijn hand en we weten: Jij bent het!
Reacties
"Je kunt alleen maar zo onbevangen in een relatie stappen als je zelf nog onbevangen bent, en dat ben ik niet meer. Soms vind ik dat nog wel jammer, maar ik ben toch ook blij dat ik nu in staat ben om mezelf voor herhaling van sommige ervaringen te behoeden, want mijn ex-partner is natuurlijk niet voor niets mijn ex-partner, al waren de eerste jaren nog zo leuk. En je inzetten voor het geluk van de ander klinkt mooi, maar is op termijn alleen houdbaar als het in balans is met zorgen voor je eigen geluk."
- Slowliving
"Jeetje, wat is dit herkenbaar! Had het zelf kunnen schrijven. In de vorige eeuw was er op Marktplaats (ja, die) een relatierubriek, waaronder ook Man zoekt Vrouw. Yvonne Jaspers kenden we nog niet, maar dit werkte erg aangenaam. Weinig info, weinig beeld. Toch maar contact opnemen. Dat pakte heerlijk uit, maar natuurlijk af en toe ook weer niet. Ik denk aan de dame die van de roltrap station Den Bosch naar beneden kwam. Het was haar niet. Het contact via de mail juist helemaal wel. Maar het kan ook anders lopen; als ik mijn ogen sluit, zie ik nog de dame met roodbruine haren in tegenlicht op het station wachten op mijn komst. 'Wauw, dat is ze'. Bestaat natuurlijk nog steeds, maar het spontane had toch wel wat iets mythisch, een romantische twinkel en rinkel die ik nu denk te missen. Nu zijn meer velden ingevuld, meer vragen beantwoord (of juist helemaal niet), lijken zaken meer verzekerd, en nog meer van dat. Het zegt zo vaak helemaal niets. Geen intelligente lockdown hier. Ik denk dat dit wel herkenbaar is. Maar ook jammer; het maakt zo berekenend, afgeschat en daardoor zo onspontaan. We willen hem of haar allemaal bij Albert Heijn ontmoeten. Hebben we dan ook een boodschappenlijstje voor deze persoon? Nou, nee toch? We zijn zo retefijn bedraad met ons zintuiglijk stelsel, het komt zo nauw, dat we tot geen enkele voorspelling komen met enkel een profieltje en een foto. Mijn geloof in een AH-Erlebnis zit dan ook meer in het veelvuldig ontmoeten van personen via de video-optie. Ook niet geheel onze natuur, maar het komt zoveel dichterbij onze zintuiglijke waarneming, die we ook in 2021 nodig hebben voor 'De Connectie'. En die connectie, laat ons eerlijk zijn, dat heeft met een knap kopje, ideale lengte en twee straten toch wel net te vaak best weinig van doen. Kijk maar terug op je cv. Ik had erg veel bedenkingen bij de video-ingang, ben immers een oude, zeer traditionele man (haha), maar ik ben helemaal om. Morgenavond heb ik mijn eerste verzameling speeddates, online! Moet nu al lachen als ik er aan denk. Laat maar komen! Zo vreselijk benieuwd naar. First Dates online zonder hapje en drankje, zonder die flauwe vent bij de deur. We zitten dan wellicht allemaal heerlijk schaapachtig af te wachten wat er gebeurt. Gelukkig kom ik doorgaans snel in verbinding. Op foto's verstar ik, maar in beweging niet. En ja, ik geloof dat 'het nog eens gaat gebeuren'. In het juiste licht en op het juiste moment. AH-online!"
- Thijs20
"Echt heel herkenbaar. Ik had het kunnen schrijven. Ontelbare keren meegemaakt: appen, bellen, mailen. Beiden aangenaam verrast door het gevoel van herkenning. Deze date kan bijna niet tegenvallen schrijft hij. We hebben in ieder geval veel te bepraten schrijf ik. En dan, eigenlijk de eerste seconde de zekerheid. Dit is 'm niet! Wat haalde ik me in mijn hoofd? De date duurt kort, blijkbaar voelt hij hetzelfde. Na een paar dagen is het gezellige kletsen op Whatsapp ook opgedroogd. Een desillusie. De verwachting vooraf was eigenlijk best leuk en ik mis het bijna. Vandaar zeker dat ik een maand later weer zit te chatten met een man die alles in zich heeft om mij gelukkig te maken. En je raadt het al hoe het afloopt. Hoe komt dit? Ik heb voor mezelf uitgevogeld dat het te maken heeft met wensdenken. Ik wil blijkbaar zo graag iemand tegen komen die helemaal bij me past, dat ik allerlei zaken in ga vullen. Sinds ik dat weet, ben ik voorzichtig met te veel contact voor een date. Pas overkwam het me bijna toch weer. Op een andere dating site werd ik benaderd door een man. Gewoon niet normaal hoe we matchten. We lazen dezelfde boeken en hadden dezelfde humor, we hadden dezelfde verwachtingen van het leven en eenzelfde scheidingsverhaal. We hielden allebei van lekker eten en sporten. Een wandeldate was snel gepland. En opeens kwam ik tot bezinning. Waarom vergat ik dat hij twee uur reizen weg woonde? Waarom deed ik luchtig over het feit dat ik full time werkte en hij (om mij onbekende reden) de hele dag thuis zat? En als hij zo van koken hield, waarom at hij dan iedere dag een magnetronmaaltijd? Waarom deed hij geen een sport als hij er zo van hield? Ik deed het weer: iemand in gedachten omvormen tot mijn ideaal. Op die manier valt de date altijd tegen en ben je ook oneerlijk tegen de andere partij. Ik heb de date snel afgezegd en mezelf streng toegesproken. Maar eerlijk gezegd heb ik ook niet echt een oplossing voor dit probleem."
- Roma26
"Inderdaad vind ik het ook zeer moeilijk om de juiste man tegen te komen. Vroeger ging je met vriendinnen uit, je werd aangesproken en als het niets was, ging je verder met anderen in gesprek, je ging dansen en vond je iemand leuk dan sprak je voor die week erna af, zonder verplichtingen en telefoonnummers uitwisselen. Nu spreek je af en als het op het eerste gezicht niets is ben je zo netjes om tenminste 1 kop koffie te drinken, een gesprek aan te gaan, te zien dat de man in kwestie veel ouder is, totaal niet lijkt op de foto's die hij stuurde, de familieman die in werkelijkheid zijn kinderen al jaren niet meer heeft gezien, en alle sportieve hobby's kunnen niet meer vanwege een gebrekkige gezondheid. Het praten over zijn bezittingen, de ex vrouw waar hij een zeer goede band meeheeft zelfs nog mee gaat skiën want dat doet ze zo graag! Wat een verspilling van mijn tijd en energie. Nu zeker in deze coronatijd alles op een laag pitje gezet, maar ergens hopend op die ene die rechtschapen en eerlijk man op weg naar een liefdevolle relatie."
- Reddy
"Roma26, je mooie woord wensdenken zette mij aan het denken! Want dat is het inderdaad, je wens op de ander projecteren, min of meer algemene of toevallige overeenkomsten groot maken, dealbreakers negeren. Blij achter je toetsenbord zitten, je outfit plannen en tig keer doorpassen (you never get a second chance for a first impression!), zijn mijn teennagels wel gelakt, benen cum sui geschoren, heb ik geen uitgroei, je intens verheugen op een ontmoeting en dat je hart dan in een diep ravijn kukelt; hij is het niet, ik wil niet met hem zoenen, ik wil weer naar huis... iemand aan zien komen lopen en om je heen kijken waar de nooduitgang is maar toch met een glimlach opstaan en kennis maken want je wil niet oppervlakkig zijn... Been there, done that, many times... En hoe moeilijk is het om dan nu niet generaliserend te denken: 'Hm, ik begrijp eigenlijk wel waarom je weer/nog steeds single bent' of 'Sjof toch op met je sportieve bierbuik/racefiets/reuzekarper/marathonshirt/profielfotosmetalleenzonnebril/jongetje 67jr/ondeugend!/kids van 27, 25 en 3/geen claimgedrag/vraag maar als je iets wil weten (huh, JIJ zet jezelf toch in deze etalage?!)...' Dus daten is inderdaad weten maar ik knap af als de ander, nadat je door de kennismaking heen bent en de date ia geprikt, opeens niksnoppesnada meer vertelt of vraagt, niet meer appt (we hebben toch een afspraak?), duidelijk je haarkleur/lengte nog wel weet maar geen notie welk werk je ook alweer deed terwijl dat een uitgebreid topic was (je zit toch niet thuis hè?!)... Moeilijkmoeilijkmoeilijk en toch is denk ik de enige manier te blijven zoeken, reageren, ontmoeten want idd, bij de appie ben ik je nog niet tegengekomen maar jij loopt érgens rond!"
- Nespressa
"Moet wel heel hard lachen bij de avonturen van Nespressa. Met een zakdoek, dat wel. Is ook niet om te lachen. Maar lieve mensen, ik heb een paar dagen geleden 9 videodates gehad op mijn speeddate-avond. Wat een wonderlijke zoek-en-vindcarrousel! En Nespressa moet daar maar eens inkruipen. Je haalt veel meer geuren, kleuren en informatie op dan de glossypagina's op eMatching. Het heeft mij resultaat opgeleverd! Enne, dat kan hier ook met de video-optie. Dus laten we ons wat vaker verzamelen en snuffelen bij de lens en de microfoon. Natuurlijke voeding voor onze zintuigen."
- Thijs20
"Knap staaltje zelfreflectie van Roma26, waar ik mezelf in herken: ook ik heb de neiging om mijn verlangen te projecteren op iemand die ik nog helemaal niet ken. Volgens mij doet iedereen dat wel een beetje, want als je je niet voor kunt stellen dat er misschien iets moois kan ontstaan met iemand, waarom zou je dan überhaupt contact zoeken? Mijn oplossing is om het niet meer als probleem te beschouwen. Ik accepteer dat het blijkbaar zo werkt dus prima als ik wat loop te dromen, als ik maar niet vergeet dat dat niets zegt over de ander. En ik denk dat Thijs20 gelijk heeft: de kans op een match schuilt niet in het afvinken van wensenlijstjes, maar in het openstaan voor ontmoetingen."
- Slowliving
"Afspreken blijft altijd spannend hoe de eerste indruk zal zijn. Ik heb ervan geleerd. Vooral wat de ander verstaat onder vrijetijds gekleed zijn. Tja voor mij valt daar geen Hells Angels tenue onder. Het was een eenmalige aparte ontmoeting waarin ik beleefd het verhaal over zijn stukgelopen relatie heb aangehoord."
- Carol8
"Komt het door corona of door onze welvaart of allebei of toch nog iets anders? Corona betekent niet dat we elkaar niet kunnen ontmoeten, alleen dat het minder spontaan is. Wandelen of fietsen of op een bankje in het park zitten kan wel. Een vriendin die ook date, was een paar dagen in quarantaine gegaan en had zich toen laten testen. Haar date had hetzelfde gedaan, zodat ze zonder angst binnen anderhalve meter van elkaar konden komen. Creatieve oplossingen genoeg! Ik denk dat corona overall wel een rol speelt in de zin dat ik veel minder blij ben. Bij mij speelt mijn leeftijd zeker een rol. Het gaat mij materieel zo goed dat ik veel ook alleen kan. (Geleend: zoenen kan ik niet alleen.) Natuurlijk is het gezelliger met zijn tweeën, maar dan wel met een leuke partner. Ik denk ook weleens dat ik bindingsangst heb. Of is het egoïsme dat ik mijn goede leven niet voor minder dan een voor mij heel speciale vrouw wil opgeven? Inmiddels ben ik ook een paar ervaringen rijker en wat illusies armer. Een ervaring: ga niet te veel af op het profiel en de foto's. Dat is rationeel en verliefd worden is gevoelsmatig. Geef de ander het voordeel van de twijfel, anders mis je een kans op een mooie verliefdheid. Ben ik te romantisch? Het kost alleen tijd en moeite en een koffie to-go. Daarna mag je allebei tot de conclusie komen dat er geen vuurwerk was en geen vlinders in je buik waren. Een andere ervaring is dat daten is als solliciteren. Je bereidt je er op voor en je weet dat je zonder enthousiasme beslist never nooit succes zal hebben. En dan is er toch weer de teleurstelling van de afwijzing, terwijl ik deze keer juist wél vlinders voelde! Of andersom, me schuldig voelen dat ik deze leuke, lieve, aardige vrouw na de tweede of derde date alsnog in de kou laat staan. Als je allebei met goede bedoelingen aan de date begon, kan je goed afscheid nemen van elkaar. Mijn laatste, opmerkelijke, ervaring is dat ik ongewild en ongekend een goede invloed heb op de mannen hier. Als ik een vrouw aanschrijf heeft zij nèt contact gekregen, soms zelfs een veelbelovend contact, met een man. Terwijl zij de dagen ervoor mijn profiel een paar keer had bekeken en jaren later nog op e-Matching te vinden is. Tenslotte één van de illusies armer: ik had me dit veel simpeler gedacht. Misschien kunnen wij ontevredenen met e-Matching of eigenlijk meer nog met de onfatsoenlijke ingeschrevenen een nieuwe eigen datingsite oprichten met strenge toelatingseisen en een ballotagecommissie? Serieus: als ik weer 80 mensen thuis mag ontvangen lijkt het me fantastisch een feest te geven om elkaar zonder de tijdsdwang van speeddaten te ontmoeten."
- PRO50
"Inderdaad heel herkenbaar. Ik had ook met iemand een super leuk app contact waar alles leek te kloppen maar toen ik hem in levende lijve ontmoette hij het toch niet was. De fysieke aantrekkingskracht ontbrak. Je maakt je een voorstelling van iemand tijdens zo'n chat contact wat dan niet uitkomt tijdens de live date. Dus ik probeer nu toch zo snel mogelijk een live afspraak te maken, wandelen nu in corona tijd, om te voelen of er een klik is, om een teleurstelling te voorkomen."
- Petra685
"@PRO50 hahahahaha, ja ik heb dergelijke ervaringen ook; een zo'n goede invloed op het tot stand laten komen van plotselinge ontmoetingen van door mij aangeschreven vrouwen met veelbelovende andere mannen/vrienden van vroeger en dood gewaande vreemdelingen. Ik ben dan altijd blij en gelukkig voor deze dames dat ze dankzij mij iemand vinden die beter is, dan heeft het allemaal toch nog zin gehad."
- wijnz
"@PRO50, Ik ondersteun het geven van een feest na Corona van harte, leuk om het vaste clubje van mensen die op dit forum posten te ontmoeten! Ik heb geen verstand van wijn maar ik kan heerlijke hapjes maken!"
- aphrodite68
"Allemaal heel herkenbaar wat ik hier las. Je kunt het wensdenken noemen (mooie term), ik weet het niet. Om teleurstelling te voorkomen stel ik nu gelijk voor om na een korte chat-kennismaking een wandeling te maken. Dan weet je het gelijk, inderdaad: in een paar seconde zie/voel je of hij/zij het is... of niet."
- Nyna
"Dat feest lijkt me inderdaad een heel goed idee! Lekker informeel en veel ongedwongener dan speeddating. Ik houd me aanbevolen. @PRO50 keep us posted."
- Jasmine
"@Nespressa. Ja lachen. Ik vind dat ik al die moeite niet hoef te nemen omdat ik vind dat ik er verzorgd genoeg uitzie. Meestal dan. Maar ooit sprak ik af met iemand die echt heel erg aardig was maar wel meteen mijn kin wilde 'strelen' om te voelen of ik geen baardgroei had. LOL."
- Carol8
"Erg herkenbaar! Heb zelf alleen ervaring met Tinder (mijn profiel hier is pas 20 minuten online). Wensdenken werd genoemd. Ik denk zelf ook dat de valkuil van online daten kan zijn dat we op zoek zijn naar de perfecte date. Het gras is groen maar voorbij de horizon misschien wel groener... Ik hou voor ogen dat perfectie de vijand is van het betere. Geef de ander de kans."
- Dirk
"Ik ga voor passie, intensiteit, verbinding en to the core. Geen compromissen laat staan mainstream, een aangename buitenkant en the same level."
- Devrouw
"Mijns inziens zijn mijn gevoelens niets veranderd ten opzichte van vroeger qua uitgaan. Je ging met vriendinnen op stap naar dancings als iemand je ten dans vroeg, en je vond het bij voorbaat al niets dan zei je beleefd neen, vond je het wel leuk, dan ging je dansen, praten en sprak je af voor de week erna. Nu speek je af voor een koffiedate, mocht het op het eerste gezicht al niets zijn, dan blijf je beleefd voor 1 kopje koffie, omdat degene toch moeite neemt om je uit te nodigen en inderdaad profiel, foto's en vooral gesprek vooraf kan allemaal geweldig zijn, maar iemand in het echt ontmoeten, zijn uitdrukking, zijn uitstraling, zijn gesprekken, zijn manier van doen kan het geheel te niet doen als je elkaar ontmoet. Nu kan iemand nog zo geweldig zijn bij de eerste date, maar als er bij mij geen vonk overslaat is het einde date. En ik weet waar ik over spreek, ik heb een jaar lang, (een keer ontmoet wegens Corona en lange afstand) op een terras, ontzettende aardige man die gelijk al verliefd was bij dag 1 die had al een grote voorsprong op mij qua gevoelens, ik kon goed met hem praten, lachen maar er was totaal geen verliefdheid van mijn kant, wat ik altijd eerlijk heb aangegeven. Uiteindelijk heb ik een punt achter mijn vriendschap gezet, want ik kon zijn gevoelens niet delen, en dat gezegde liefde groeit is een fabel het enige wat groeit bij mij zijn irritaties!!en mijn lichaam protesteert. Misschien is de liefde op het 2de gezicht niet meer weggelegd voor mij, gelukkig heb ik het 34 jaar lang kunnen ervaren en mogen koesteren met mijn overleden man! Maar zeg nooit nooit!"
- Honest
