'Is alleen oud worden écht zo erg?'
28/11/2024 Redactie (Anne)ERVARINGEN
Angst om alleen te zijn
Is alleen oud worden écht zo erg? Misschien een wat rare zin om een ingezonden stuk op e-Matching mee te beginnen. Maar het is een oprechte vraag waar ik niet altijd het antwoord op weet.
Toen ik net gescheiden was (zo'n tien jaar geleden) was het antwoord: JA. Ik raakte al in paniek als ik een weekeinde niets gepland had en natuurlijk wilde ik zo snel mogelijk weer de helft zijn van een stel.
Ik raakte al in paniek als ik een weekeinde niets gepland had en natuurlijk wilde ik zo snel mogelijk weer de helft zijn van een stel.
Vele date-ervaringen verder
Alle frustraties en tegenslagen bij dagen zijn hier vaak besproken en ik heb ze meegemaakt: de date die niet op kwam dagen, de man die gewoon door bleef daten toen wij wat hadden (dacht ik), de man met bindingsangst, de man die gewoon niet bij mij paste, de man die te graag wilde.
Ik heb ze allemaal ontmoet en het was soms nog leuk ook. Ik heb best veel dates gehad en ik heb er veel van geleerd. Maar ik ben nog steeds alleen, mijn laatste date is inmiddels zo'n twee jaar geleden.
Steeds vaker vraag ik me af of ik het eigenlijk nog wel wil, dat samen oud worden. Alleen zijn wordt steeds leuker. Ik kan oprecht gelukkig zijn in mijn fijne huis, alleen. Ik heb een leuk (niet supergroot) sociaal leven en ik doe wat ik wil. Wie zegt dat een partner mijn leven leuker maakt?
Aan de andere kant: wanneer ik een ouder stel hand in hand zie lopen, vind ik dat ook mooi. En vakanties blijven voor een single ingewikkeld. Dan ga ik weer twijfelen: toch weer een lidmaatschap nemen op e-Matching? Of weer eens op Tinder?
Dan ga ik weer twijfelen: toch weer een lidmaatschap nemen op e-Matching?
Is het de moeite wel waard?
Maar dan zie ik mezelf weer zitten op een terras met de man waarvan ik bij de eerste handdruk al dacht: nee! Zoekend naar gesprekstof. Kan ik na een half uur al weggaan, want er ligt thuis een lekker boek.
Of ik herinner me weer dat eindeloze gedoe met appen met die wel leuke man. Heeft hij mijn bericht gelezen? Waarom krijg ik geen antwoord? Pffff. Zo blij dat ik van dat gezeur af ben.
Mijn grote vraag is dus: het einddoel (een leuk leven met een fijne man) zou ik best willen, maar heb ik de lange en vervelende weg (het daten) er nog wel voor over?
Reacties
"Let it Flow... Let it Go! Angst voor iets in het algemeen, in jouw geval alleen oud worden, is een beperkende emotie en bevordert niet een ontspannen leven in het Nu. Krampachtige pogingen middels date afspraken, onbevredigende contacten (een betaald abonnement of Tinder helpt echt niet) en altijd maar hopen op... Laten vaak de mooie en fijne dingen in je leven op de achtergrond verdwijnen.
Een relatie is niet zaligmakend en zeker voor de oudere dater zijn aspecten zoals Gezelligheid en samen dingen ondernemen vaak belangrijker dan een gepassioneerde Tantracursus volgen. Ik vind het jammer dat hier geen mogelijkheid is om bijvoorbeeld contact te leggen met andere dames welke net zo in het leven staan dan ik. Niet alleen oud worden zou niet gekoppeld moeten zijn aan het hebben van en een op een relatie met een man/vrouw."
- Strandjutter
"Zo herkenbaar allemaal, steeds opnieuw weer die weg naar een zgn. nieuwe liefde. Datingmoeheid, zo er geen zin meer in hebben om weer de volgende teleurstelling aan te gaan.
Oude foto's, zodat je je afspraak finaal voorbij loopt.
Zelfingenomen figuren, die waarschijnlijk nu nog steeds alleen door het leven gaan. Of toch niet de match met de sparkle die nodig is om warm voor te lopen
Allemaal verloren tijd.
En de mannen maar denken dat wij ook zijn blijven hangen in het verleden waarin de vrouw toch wel (veel) jonger moest zijn. Er is veel veranderd in de man/vrouw verhouding.
Alleen de haantjes zijn blind voor waar het echt om gaat in het leven. Samen gelukkig worden en blijven tot in lengte van jaren.
Door de vele criteria en het hoge aanbod is de essentie van een partner zoeken en het tegenkomen van je ware geluk op een bijna onmogelijke positie terecht gekomen.
Oh ja heren, ook wij willen een aantrekkelijke partner om nog lang mee samen te zijn.
Dus laat zien wie je echt bent en geen foto's uit je glorietijd. Moest mij even van het hart. En vrouwen worden over het algemeen nog steeds ouder, dus voor ons is een jongere partner echt wel belangrijk!
Dus ja, 'alleen' je leven leiden zou zomaar de beste optie kunnen zijn.
Weg met al die negativiteit, nare ervaringen en weinig of geen fatsoen.
Wetend wat jij als mens allemaal te bieden hebt voor de juiste mensen om je heen.
Geluk maak je zelf en er zijn zoveel mensen om van te houden. Dat dus!"
- Jolene
"Tja, wat is het weer erg allemaal. De meesten zijn alleen maar op zoek naar een reden om nee te kunnen zeggen, want heel misschien voldoet de volgende wel aan het perfecte plaatje."
- Martinr
"Herkenbare overweging, van Roza26. Eigenlijk vraag ik me niet eens meer zo af hoe erg het wel of niet is, het leven is in veel opzichten nu eenmaal niet maakbaar en elke situatie heeft voor- en nadelen.
Maar niet opgeven hoor, want als op een dag toch dat ene berichtje leidt tot die ene, gezellige en ontspannen eerste ontmoeting, die leidt tot de tweede en derde, en uiteindelijk tot een mooie en liefdevolle verbondenheid, dan ben je al dat moeizame gedoe vergeten en gewoon blij dat je open bent blijven staan voor het onverwachte."
- Slowliving
"Ik ben het helemaal eens met briefschrijfster. Alleen leven als pensionado is ook echt fijn, en daten is een hele klus, kost veel energie en levert (te) weinig op. Toch staan we hier nog. Want het zou zomaar kunnen dat we die ene treffen waarmee we de komende jaren hand in hand lopen. Daar hebben we blijkbaar veel voor over.
Ik heb mijn verwachtingen bijgesteld. Ik hoop op iemand voor 'beperkte tijd', 3 jaar of 5 jaar gevuld met liefde.
Maar daarnaast zou ook ik het net als strandjutter fijn vinden als er op deze site mogelijkheden zouden zijn om gelijkgestemde mensen (dames en heren) te ontmoeten, zonder een relatie-doel."
- Aatske
"Velen geven hier in hun teksten behoorlijk vermijdende signalen af: ik heb niemand nodig. Ik doe mijn eigen ding. Ik heb ruimte nodig voor mezelf ( en die geef ik jou ook..) . Tja als je met die mindset gaat daten, is de kans bijzonder klein, dat er iets ontstaat en er een duurzaam vervolg komt. V.w.b. niemand nodig hebben....je wilt toch dat speciale gevoel van aantrekking, intimiteit en verbinding , die speciale band hebben? Hoe kan je dan beweren dat je niemand nodig hebt. Daar zijn per definitie (!) twee mensen voor nodig. Ik bedoel, wat Wil je nou! Eigen ruimte nodig hebben...je woont toch niet samen? Als je elkaar net kent, zie je elkaar, laten we zeggen, een paar keer per week. Waarom een open deur intrappen en dat zo benadrukken. Je communiceert daarmee, ik houd afstand, kom niet te dichtbij, want dat wil ik niet. Niet handig als je iemand, als levenspartner, wilt leren kennen. Onafhankelijk is er ook zo een, waar ik allergisch voor ben. Dat is dus helemaal Geen deugd, lieve dames en dus Mega-onaantrekkelijk. Het geeft aan, ik doe mijn eigen ding en wat jij doet moet jij weten. En ook dat je geen rekening houdt ( ook emotioneel niet...) met de ander. Dat maakt je erg onaantrekkelijk als levenspartner. We willen toch allemaal ,dat je naar elkaar toe beweegt in liefdevolle ( constructieve) communicatie? En trouwens, niemand is onafhankelijk..je staat altijd in verbinding met anderen. Als oudere dater zit je vaak ,ongemerkt(!) in beperkende communicatie patronen, als gevolg van beperkende overtuigingen. Wat zijn die beperkende overtuigingen? Hoe kun je echt verder komen met iemand? Wat is voor jou verbindend? Een paar jaar geleden ontmoette ik iemand via deze site, waar ik een tweede keer, bij mij in de buurt, op het strand mee afsprak. Nadat we hadden gezwommen ( het was zomer...) vertrouwde ze me toe, dat ze haar toilettas mee had. Waarop ik aangaf dat ik net die ochtend mijn bed verschoond had. Hoe verbindend is dat!"
- passerloper
"Wat is het lastig hè? Het is zoveel leuker met z'n tweeën... Maar dan alleen als die ander zoveel leuker is dan de rest. En het vinden van die ene blijkt geen sinecure. Ik herken het: soms zo geen zin meer, maar hee, ik ga toch weer door, ook op Tinder want wie weet... Die ene... Ach ja..."
- YvonneK
"Laatst op tv een documentaire over dating(apps). Hier bleek eens te meer dat uit onderzoek blijkt dat mannen circa 50% van de reacties positief beantwoord waar dat bij 'dames' nog geen 5% is. Dus dames, kijk eens in de spiegel en vraag je eens af of je ons werkelijk een eerlijke kans wil geven. Zo niet dan schrijf je je beter niet in en blijf je eeuwig dromen van die prins op het witte paard die alleen in je hoofd bestaat."
- Bas28
"Het is niet eens een keuze, het is gewoon een feit. Kijk eens naar het astronomisch hoge aantal vrijgezellen, onder alle leeftijden. Veel oudere vrijgezellen zullen zonder vaste relatie oud worden. Is dat erg, of een bewijs van falen? Nee, natuurlijk niet. Vanuit deze realiteit zouden meer mensen moeten nadenken over andere, flexibele omgangsvormen. Vergeet de ware, en verwelkom de ontmoeting. Termen als FWB hebben vaak een negatieve klank, maar waarom? Als je de verwachting van de ware loslaat, open je de deur naar samenzijn en meer, voor zo lang als het duurt. Serieel kortstondig monogaam, zo iets (SKM). Wordt het toch nog gezellig! En uiteindelijk heb je altijd jezelf nog."
- GXP
"Helaas, veel ervaring met het daten. Je zoekt die ene vrouw die, net zoals jij, het leven nog wilt leven. Maar dan gedeeltelijk samen. Ik kan je zeggen, met gemak een boek over te schrijven. Ik spreek uit mannelijk ervaring. Dames als je een partner zoekt dan zul je een stukje van je vrijheid in moeten leveren. Je zult met elkaar rekening moeten en willen houden. Je krijgt daarvoor ook veel terug. Wil je dit niet of je ziet dit niet, nou stop er dan mee en ga van deze site. Het is geven en krijgen, je neemt helemaal niks. Verplaats je in de ander en schud je eigen agenda eens op. Een oproepman dat wil ik niet zijn."
- Toujours
"Ja, allemaal verschillende reacties, ook ik ben een tijdje geleden gescheiden, zonder vechtscheiding, wel met veel pijn, en na een tijdje gelukkig de mooie herinneringen eruit kunnen filteren, te snel mijzelf hier aangemeld omdat er nog veel dingen niet verwerkt waren, dat vergeten veel mensen, dus niet je verleden de schaduw laten overnemen op een mogelijk volgende partner. Nare dingen meegemaakt tijdens daten, en daarna een tijdlang angstig geweest en niet meer willen daten, tot mijn zoon zei, mams niet alle mannen zijn zo he, er zijn ook hele lieve! De schat heeft nog weinig negatiefs in zijn leven meegemaakt, dus ik neem hem niets kwalijk. Een paar keer betaald hier gestaan en zelf het eerste gesprek begonnen, echt waar 80/85 procent van de mannen neemt niet eens de moeite voor een reactie, wat natuurlijk ook wel duidelijk aangeeft hoe deze mannen ook in real life zijn, en dus ook niet diegene zijn naar wie ik opzoek ben, dus ja, Roza26, ik snap jouw verhaal, maar ook niets doen en opgeven dat voelt ook niet goed, Vroeger toen we begonnen met vriendjes, groeide je naar elkaar toe, en nu ouder en wijzer worden we misschien wel te oplettend richting de ander? Die rare eerste klik, waar vele mannen het over hebben? We zijn niet perfect, geen filmsterren, en vooral geen exen!, Ik merk ook dat veel mannen vergelijken met hun ex, hebben zij dan ook hun verleden niet verwerkt? Of misschien willen zij meer perfectie dan dat zij in het verleden hebben meegemaakt? De tijd zal het leren, koffiedik kijken is i.i.g. niet mijn ding. Ik wens iedereen hier een fijne tijd, en hopelijk vloeit hier voor vele iets uit voort!"
- Martinaa
"@Passerloper:
'Onafhankelijk is er ook zo een, waar ik allergisch voor ben. Dat is dus helemaal Geen deugd, lieve dames en dus Mega-onaantrekkelijk. Het geeft aan, ik doe mijn eigen ding en wat jij doet moet jij weten. En ook dat je geen rekening houdt ( ook emotioneel niet...) met de ander. Dat maakt je erg onaantrekkelijk als levenspartner. We willen toch allemaal ,dat je naar elkaar toe beweegt in liefdevolle ( constructieve) communicatie? En trouwens, niemand is onafhankelijk..je staat altijd in verbinding met anderen.'
Volgens mij vul hier te veel in. En nog knap negatief ook.
Je kunt prima samen leven en goed met elkaar in verbinding te staan ZONDER van elkaar afhankelijk te zijn. Wanneer je van iemand afhankelijk bent, betekent dat dat je zonder iemand anders niet volledig bent of niet volledig kunt functioneren. Denk aan iemand die van anderen afhankelijk is om de deur uit te komen, zoals iemand die chronische, intensieve zorg nodig heeft.
Of meer in het verlengde van waar e-Matching over gaat: iemand die afhankelijk is van constante bevestiging van zijn of haar waarde. Dat betekent dat die persoon niet voldoende eigenwaarde heeft. Die gebruikt onwetend een onwetende partner als emotionele spons. Als je niet van jezelf houdt, kan een ander ook niet van je houden. Niet om de goede redenen, in ieder geval.
Onafhankelijk kan ook betekenen dat iemand zijn of haar eigen geld verdiend en dus niet financieel op een ander hoeft te leunen. Dat is in mijn optiek alleen maar een pré. Ik wil best voor iemand zorgen - graag, zelfs. Maar dan als keuze, omdat ik *wil* zorgen. Niet omdat ik *moet* zorgen, omdat anders die ander niet zou kunnen overleven.
Ik denk dat jouw uitleg erg veel laat zien over jouw visie ten opzichte van dating en romantiek. Misschien zijn je opvattingen gekleurd door je verleden?"
- Jamesblond
"Daten met het idee ik ga een leuke middag, avond, tijd hebben en niet meteen ervan uitgaan dat het de ware is, scheelt je een hoop stress. Je vraag is een terechte en hangt samen met je eigen verwachting. Alleen is heerlijk, gelukkig zijn met jezelf essentieel, openstaan voor een ander komt dan vanzelf. Geniet van een leuke date en wie weet het vervolg. Ik heb superleuke mensen ontmoet, de vonk ontbrak maar daar deed niets af aan de dates. En zeg nou zelf, voor de ware pas je altijd je agenda aan, voor de meneer die hierboven reageert, je was gewoon de ware niet!"
- Lennieblueey
