'Misschien is dit ook een fase...'
27/05/2021 R.ERVARINGEN
Enthousiasme
Toen ik net gescheiden was, was ik een echte enthousiaste dater. Niet zo gek wanneer je na 24 jaar saai getrouwd te zijn, ontdekt dat je nog goed op de markt ligt. Alles vond ik leuk en spannend. Het contact vooraf, de 'Wat zal ik aandoen?-gesprekken' met vriendinnen. Ik ging winkelen, ik ging naar de kapper. Ik wilde zo graag dat het leuk was, dat ik mannen te snel op een voetstuk plaatste.
Ik wilde zo graag dat het leuk was, dat ik mannen te snel op een voetstuk plaatste.
In die tijd kon het zo maar voorkomen dat ik opeens naar een voetbalwedstrijd ging of ging blowen. Met dicht bij jezelf blijven had het weinig te maken. Ik haat voetbal en rook niet eens.
Was ik ooit echt verliefd? Hmm, eigenlijk ook niet. Maar ik leed eindeloos, dat wel. Nachten staarde ik naar mijn smartphone. Waarom appt hij niet? Zijn de vinkjes al blauw? Vindt hij me wel leuk?
Wie was ik?
Nu vijf jaar later kijk ik verbaasd naar de persoon die ik toen was. De kalmte is terug, ik geniet van mijn eigen huis en ben er graag, mijn werk is weer belangrijk voor me. Gelukkig maar, want ik moet er van leven.
De kalmte is terug, ik geniet van mijn eigen huis en ben er graag, mijn werk is weer belangrijk voor me.
En daten? Nu zou er een mooi einde moeten komen. Dat ik nu ik rustig ben een volwassen doch gepassioneerde relatie heb met mijn droomprins. Helaas, die heb ik niet en dat gaat er vast niet van komen als ik zo doorga.
Stom
Mijn verblijf op deze datingsite is slechts symbolisch. Ik vind daten stom en blijf liever lekker thuis op de bank. De keren dat ik date (al weer een paar maanden terug) ben ik doodmoe van het verplicht leuk doen tegen een onbekende.
Hoe doen andere mensen dat toch? Vinden zij daten echt leuk?
Hoe doen andere mensen dat toch? Vinden zij daten echt leuk? Koffie drinken met een man die alleen over zichzelf praat, terwijl buiten de zon schijnt en de leuke winkels roepen. Handen vol geld uitgeven omdat de rekening gesplit moet worden. 'Kan je vijf euro wisselen want ik heb niet kleiner', ook zoiets wat ik nooit meer hoop mee te maken.
Ik word intussen steeds onaardiger tegen potentiële dates en schaam me achteraf. Misschien is dit ook een fase en ga ik over een jaar weer gezellig op date.
Reacties
"Wat een eerlijk verhaal. Na een paar miskleunen in datingland heb ik een aardige modus gevonden om te daten. Leuk is het daten niet maar wel DE manier om contacten te leggen Corona tijden. De modus? Ik beschrijf heel expliciet wat ik bied en wat ik zoek. Dus ik ik zoek minimaal hbo niveau, empatisch, ABN-sprekend en geen opknapproject en zeker een goede minnaar. Inderdaad dat bied ik ook. Ik ben een goede minnares. Daar slaan de heren vaak op aan. Als ze details willen in de eerste app, blokkeer ik ze gelijk. Door zo duidelijk te zijn heb ik minstens 400 bezoekers per dag maar slechts weinigen reageren. Zij die wél reageren gaan door een aantal approndes. Bij interesse ga ik al snel voor een telefonische 'kletskliktest'. Zo haal je de continu over zichzelf kletsende heren en ons zoekers er wel gelijk uit. Wat overblijft zijn niet veel contacten maar die voldoen wel aardig aan wat ik zoek. Nu nog wachten op dé klik maar ik heb al wat leuke dates gehad en er 2 fijne vrienden aan overgehouden."
- Pepper1961
"Daten leuk vinden? Het ligt ergens tussen een wortelkanaalbehandeling en het mooiste concert dat je ooit gezien hebt. Voor mij toch ergens op de helft, denk ik zo. De daadwerkelijke ontmoeting dan. De moeizame weg vooraf gaat toch meer naar dat van de wortel; weinig durf en uitdaging, voorzichtigheid (s)troef. Al passen onze do's & don'ts feilloos bij elkaar, blijft het stil of afwijzend aan de overkant. Dat is killing voor mijn inschrijving. Daar heb ik dan ook wel fases van 'wtf doe ik hier?' Maar dan volgt weer een redding door een positieve reactie, al blijft dit weleens beperkt tot slechts een kus voor mijn profiel, waarna groeten en succes. Ik lees op de site vaker over teksten versus 'in real life'. Dat teksten niets zeggen, bijvoorbeeld. Dan denk ik: ok, wat doe je om dat te checken? Wantrouwen en de deur dichthouden, of zoveel mogelijk ontmoeten door te gaan mailen, (beeld)bellen of fysiek te ontmoeten? Dynamiek, interactie, passing en vibe heb je te onderzoeken. Door achter je toetsenbord en monitor te blijven hangen totdat je 'De Klik' in je haarvaten en je donder voelt, kan nog even duren. Nee, blijf maar lekker veilig single en vergeet niet de tekst van die andere single: Zoek Jezelf van het Simplisties Verbond. 'Allemaal op weg naar niets, doen we zus of zomaar iets. Soms net echt, maar meestal kitsch, want wie speelt er nog zichzelf.' Ach ja, laten we zeggen een fase."
- Thijs20
"Mijns inziens denken we allemaal zo in het begin als we eindelijk klaar zijn om te gaan daten. Je gaat er vol in, je beantwoord keurig de gestuurde mails, je selecteert met wie je op koffiedate gaat, je hebt er zin in! Na de 1ste koffiedate denk je: 'Oké, deze was het niet, totaal andere man dan dat hij aangeeft op zijn profiel.'. Vol goede moed gaan we door, maar na 23 koffiedates in 3 jaar ben ik er nu echt klaar mee. Schijn bedriegt aan alle geweldige mannelijke profielen, familie man, diepgaande gesprekken, gek op huisdieren als je dan aan de koffie zit, blijken ze al jaren geen contact met familie te hebben, foto's kloppen nooit. Ik vraag mij überhaupt af wat het voor zin heeft om foto's van jaren geleden erop te zetten! Mijn spontaniteit verdwijnt als sneeuw voor de zon. Weer vriendelijk tegemoet treden en denken: 'OMG wat is dit voor een man.'. De laatste was ruim 1 jaar geleden, de kortste alle tijden, op de foto zag het er goed uit, in werkelijkheid; 10 jaar gelogen, was complete afknapper, wilde gelijk al huiswaarts keren, maar deze man was zo amechtig dat ik hem maar koffie heb aangeboden en daarna medegedeeld dat dit niets kan worden en goede reis huiswaarts gewenst. Dit was de laatste druppel van mijn koffiedates. Dan bedacht ik mij ik hou het voorlopig bij mailen, nu daar zit ook ontzettend veel onderscheid in. Word je benaderd ook door een weduwnaar, heel gezellig, vraagt hij naar mijn naam, de zijne stond er ook onder, ik antwoord keurig terug, vervolgens hoor ik niets meer, baalde dat ik mijn naam eronder had gezet. Vervolgens lees ik ergens onderaan of ik nog meer foto's kan versturen. 'Hoezo?', denk ik dan, ik sta met mijn volle gezicht in beeld, ik zit niet op een escortservice datingsite. Vind je mij dan aardiger als ik foto's toon in alle hoedanigheden, is mijn profiel met een foto dan niet genoeg? Gelijk geblokkeerd. Voorlopig heb ik mijn account op hold gezet, ik wil een man die mij leuk vindt zoals ik aangeef in mijn profiel, waar ik voor sta in mijn leven met normen en waarden, en geen ONS of op afroep, 'niet zeuren, geen bagage, mooi zijn op hakken', deze mannen ambieer ik totaal niet. Na 3 jaar daten ben ik tot de conclusie gekomen dat mijn insteek om een man te vinden die mijn soulmate is in alle opzichten, in goede en slechte tijden, in gezondheid en ziekte hier ver te zoeken is. Gelukkig ben ik niet desperate en mocht het zo zijn dat het voorbestemd is dat er een man op mijn pad mag komen zou dat heel fijn zijn. Zo niet, dan zij het zo!"
- Honest
"Haha. Tot mij verassing tref ik mijn eigen verhaal hier aan. Een tijd geleden opgestuurd maar er is nog niets veranderd. Ik date al een tijd niet meer en verlang er (nog) niet naar. Ben heel benieuwd hoe anderen plezier houden in het daten en of ik dat weer terug krijg. Want ooit had ik echt veel lol aan daten."
- Roma26
"Sinds een kleine 2 jaar ben ik op een datingsite. Heb diverse sites geprobeerd om te ervaren welke het beste bij me zou passen. Eerlijk gezegd geen. Ik pas niet in de wereld v.d. datingsite. Daten moet spontaan gaan, eerlijk waarop je chats, gesprekken ingaat. Geen wantrouwen krijgt en van elkaar weet wat je wilt en zoekt. Heb veel tijd en aandacht besteed aan mijn profiel zodat duidelijk is wat ik verwacht, zoek en wie ik ben. Recente foto's zodat daar nooit een vergissing over kan bestaan. De afgelopen tijd wel aardig wat geschreven. In aanvang een paar dates maar geen vervolg van mijn kant omdat het gevoel er niet was om voort - door te zetten. Uitz. van 1 persoon waarbij het Facetimen zeer intensief was maar zijn levensstijl niet de mijne bleek. Op een gegeven moment nodigde de chats ook niet echt meer uit tot een dates. Want wandelen in coronatijd, kwam me de neusgaten uit. En om direct bij iemand thuis te komen of uit te nodigen, nee wilde ik niet. ONS, FWB. Je wordt er constant mee om de oren gegooid, terwijl er toch echt iets anders staat in mijn profiel. Leest men dan niet en wordt er dus veelal alleen naar het plaatje gekeken? Maakt niet uit bij welke site hoor. Het resultaat is bij allen hetzelfde. Ik ben datingsite moe. Terwijl het aan de ene kant afleiding geeft, aan de andere kant zie je ook vaak dezelfde gezichten en heb ik, gezien de insteek, de manier hoe mannen zich profileren en wat ze voor ogen hebben, eigenlijk de hoop opgegeven om dat te vinden wat ik wil. Dus besloten hier bij E matching te gaan stoppen en voorlopig niets meer te doen. Uiteraard zet dat ook geen zoden aan de dijk en ga ik de laatste liefde van mijn leven ook niet vinden. Maar om steeds te investeren in gesprekken die echt nergens toe leiden, heb ik wel gehad."
- Lisa21
"Daten gaat bij mij met ups en downs. Toen ik begon, ging ik er vol in. Na twee teleurstellende ervaringen (ghosting en een ander nam het niet zo nauw met de waarheid) ben ik erg voorzichtig geworden. Deze twee ervaringen waren overigens niet op e-Matching. Ik date nu ruim twee jaar passief, maar schrik van de profielen met nog steeds dezelfde foto's van drie jaar geleden. 'Mijn leugenaar' is er ook nog steeds en blijft er lustig op los liegen. Ik snap niet wat mensen hier doen als ze alleen op zoek zijn naar seks, het barst van de websites waar je aan je gerief kan komen, waarom dan hier? En waarom gedateerde foto's? Alsof je niet door de mand valt bij een ontmoeting! Toch blijf ik geloven dat er ook mannen (en vrouwen) zijn met de juiste intenties, ik wil mezelf en een ander op voorhand niet uitsluiten van contact."
- aphrodite68
"Ja, wat herkenbaar allemaal! Ook ik heb een tijd gekend waarin ik vol enthousiasme, in vol ornaat, en met een gezonde spanning naar een date ging. Nu vele dates later, is de lust mij vergaan om steeds weer over mijn relatieverleden te moeten vertellen, wat ik in mijn werkzame leven, heb gedaan, hoeveel kinderen ik heb enz. enz. Je komt er niet onderuit, tenslotte wil ik dat ook allemaal over mijn date weten. In de loop van de tijd is er nog veel meer bijgekomen. Mannen van mijn generatie hebben vaak allerlei kwalen, die ze pas vertellen tijdens een date. Van diabetes tot bypasses, ik heb van alles de revue zien passeren. Ik durf daar toch niet mee te beginnen. Of ze vertellen dat ze elke dag een kant en klare hap uit de supermarkt nuttigen, en ja wat al niet meer. Er zijn ook mannen die vertellen dat ze vreemd zijn gegaan gedurende hun huwelijk of relatie en dan denk ik altijd ja ja, een oude vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken. Je wordt naarmate je langer date natuurlijk ook steeds kritischer. Als ik dan weer zo'n date zonder vervolg heb gehad, ben ik altijd blij als ik weer thuis ben, en de dans ontsprongen ben, haha. Maar gelukkig is het niet een en al kommer en kwel, ik heb ook hele leuke en hilarische dates gehad, en ook al leidde dat niet tot een vervolg, ik heb er wel een leuke herinnering aan."
- Barber
"Ik sta sinds 1 jaar ingeschreven als betaald lid op datingsites. Mijn ervaring is dat ik bij elk contact steeds meer ontdek waar ik naar op zoek ben in een nieuwe partner in deze fase van mijn leven. Zo af en toe kom je een droeftoeter tegen die niet lady-like is maar goed dat kan je in de kroeg ook overkomen. Natuurlijk kom je soms dezelfde gezichten tegen en ook dat kan leiden tot een contact. Dank je wel voor je heerlijke en gezellige etentje M! Ik geloof nog steeds in de liefde en dat moet ook. Want als dat geloof er niet meer is, dan ben je verloren. Ik ga voor zoenen in het fietsenhok en verkering vragen maar dan in de volwassen 50+ versie. Kom maar op met de liefde en het leven!!! (op EM, Lexa, Parship of waar dan ook)"
- Gretje
"De dates die ik gehad heb via e-Matching waren van dien aard dat ik er nu hartelijk om kan lachen. De heren in kwestie bleken totaal anders te zijn dan beschreven in hun profiel qua karakter, voorkeuren, ook de lichaamsbouw klopte veelal niet, geen 1.80 maar 1.70, in het gewicht zat ook zeker 10 a 15 kg afwijking naar boven. En ook de reactie als je aangeeft dat je de kennismaking niet verder wil voortzetten. Na deze dates realiseer ik me weer wat een mooi leven ik heb, ik geniet van de vrienden om me heen, van mijn werk, golfen, sociale contacten en ik wil niemand kwetsen maar sommige heren waren wel sneu en hadden nog niet hun (relatie)verleden verwerkt. Ja, ik denk eigenlijk dat mijn verblijf op e-Matching symbolisch is want daten met heren via dit medium is eigenlijk wel vermoeiend en een energy drain!"
- Debbie020
"Ik vind daten dus wel heel leuk! Misschien komt dat door mijn beroep; journalist? Ik ga dagelijks nieuwe contacten aan met mensen die ik vaak nog nooit heb gezien, maar waar ik wel wat van wil, informatie bijvoorbeeld. Naar mijn idee heeft iedereen een verhaal en misschien is het niet het juiste verhaal voor jou? Het is wel een verhaal! Ik begin meer en meer te ontdekken dat de meeste mensen niet geïnteresseerd zijn in een ander. Dat lees ik in de reacties hier, maar ik merk het ook vanwege die app die ik heb ontworpen; die mensen moet helpen om iemand te vinden om mee te praten en evt. allerlei activiteiten te gaan doen. Men vindt het een overbodige app zonder eigenlijk te willen weten hoe het werkt. Mijn laatste date verbaasde zich over het feit dat anderen altijd vragen wat je doet en niet wie je bent? Net alsof het alleen je dagelijkse activiteit is die bepaalt hoe waardevol het contact is. Deze misvatting maakt dat zoveel mensen geen partner gaan vinden. Zomaar een gratis les die ik heb mogen leren ten gevolge van een date die ik heb gehad."
- wijnz
"Mijn eerdere reactie staat. Toch wil ik nog een aanvulling geven. N.a.v. een recent bericht. Ik heb mijn abonnement beëindigd en loopt binnen een paar dagen af. Had eigenlijk alles afgeschermd puur omdat ik het niet meer zinvol vond. Ik vond het wel belangrijk 1 persoon te melden dat ik zou verdwijnen vd site. Puur ook al was het contact kort en via chat maar zo bijzonder stijlvol, bijzonder. Afstand van 200km kan te ver zijn. Helaas. Maar ja aan de andere kant, wie niet waagt, wie niet wint. Of de beren op de weg verdwijnen ook als je waagt. Maar los daarvan een lieve reactie terug gekregen. En dan is er een melding van een oudere man, zgn joviaal en netjes. Althans dat schrijft hij in zijn profielomschrijving. Nodigt uit tot bellen, chatten, ontmoeten. Ik ben beleefd en reageer netjes, en vraag wat informatie. Leuk, interessant dat weet ik nog niet. Blijkt dat hij zijn profiel heeft afgeschermd. Zo snel gaat dat dus binnen 24 uur. Dat is dus net waar het omdraait en mij mateloos irriteert. Hoe vreemd is dat gedrag, het wedden op diverse paarden? Hoe serieus ben je dan eigenlijk, zelfs als al op een bepaalde leeftijd bent? Begrijp me goed, contact moet je opbouwen maar met alles en iedereen bezig zijn, lijkt hier toch het geval, is dus respectloos. Daarom is echt daten voor een kleine groep mensen weggelegd. Zij met stijl, normen en waarden. Succes allen."
- Lisa21
"Daten moet geen straf zijn toch? In veel verhalen herken ik mezelf wel. Ook ik heb uiteenlopende date ervaringen, maar mijn spontaniteit en mezelf zijn en blijven verlies ik niet. Dat zou teveel eer zijn voor jokkende, totaal onherkenbare mannen, die ik ontmoet. Mijn eerste ervaring met daten was zo geweldig, liefde op het eerste gezicht? En het drie jaar durende vervolg was er ook een die ik niet uitwis. Daarna nog een geweldige ervaring met een tweejaar durende relatie als gevolg. Dus ook al was het niet voor de rest van mijn leven, ik heb er wel met volle teugen van genoten en blijf dus, ondanks een recent geplande afspraak, die hij even vergeten was...lekker positief en vooral mezelf! Motto blijft: take or leave it en ik weet wat ik waard ben. Hier doet geen man iets aan af."
- wike
"Ooit begon ik vol goede moed aan het grote dating avontuur. Weduwnaar (sinds 4 jr.), goed huwelijk gehad, ziet er goed uit (al zeg ik het zelf), ben aardig, spontaan, intelligent, vrolijk, sportief... Ik vind wel iemand dacht ik. Nou, dat viel goed tegen. Vele gezellige dates gehad, maar iedere keer was ik het weer net niet, of ontbrak bij die vrouw tóch het gevoel. Ik staarde 's nachts niet naar mijn smartphone, maar wel naar het plafond, want waarom lukte het toch iedere keer niet? Je gaat aan jezelf twijfelen. Ontbreekt er iets aan mij? Had ik puur geluk gehad met mijn huwelijk? Ik probeerde mij net als R aan de ander aan te passen. Ineens bezocht ik een klassiek concert of ging naar een filmhuisfilm. Op een gegeven moment heb ik tegen mijzelf gezegd: Kom op, je doet ertoe, blijf jezelf en zeg gewoon dat je graag naar voetbal kijkt en naar popconcerten gaat. Met die instelling ben ik verder gaan daten, uiteraard met hetzelfde resultaat. Ik ging niet zoals R onaardig doen tegen die vrouwen, maar het leek wel of het daten mij minder ging interesseren. Het was net alsof ik van een afstandje naar die vrouwen keek. Het was zoals vanouds iedere keer weer gezellig, maar ik had sneller door dat er niet meer inzat. Voorheen zag ik die gezelligheid als het bewijs van de 'klik', maar daar tuinde ik iedere keer weer in. Mijn naïviteit was mijn valkuil en ik heb geleerd afstandelijker te worden. Inmiddels neemt mijn interesse en puf om nog energie in daten te stoppen steeds meer af. Als ik al die verhalen lees denk ik dat velen dat gevoel hebben. Iedereen uit het op zijn/haar eigen manier, maar ik lees overal dezelfde onvrede en teleurstellingen. Ik hou de illusie in stand dat ik zeker nog één keer in mijn leven mijn grote liefde zal tegenkomen, maar het is geen kwestie meer van moeten."
- paul49
"Wat heerlijk herkenbaar!! Dacht dat het aan mij lag. Mannen die zeggen openminded te zijn blijken vol kortzichtige ideeën rond te lopen, foto's kloppen niet etc. En bovenal hebben ze torenhoge verwachtingen en geen zin de tijd te nemen elkaar echt wat meer te leren kennen. Ook super irritant een afwijzing te krijgen omdat ze al aan het daten zijn. Dan denk ik zet je profiel dan tijdelijk uit. Of zeg eerlijk dat je geen zin hebt. Echt hopeloos en maakt dat ik erg weinig zin heb het opnieuw te proberen."
- angelae10
"Een verhaal vol herkenning en bevestiging. Sinds 3 jaar aan het daten en net als de schrijfster vol enthousiasme begonnen. Erg leuke ontmoetingen en een aantal keren veel fun en spel. Ik ben nu 3 jaar verder en kijk terug, veel ervaringen rijker en veel routine inmiddels. Ik heb het aantal dates niet bijgehouden maar veel waren het er... Nu slaat de totale verveling toe; heb de laatste maanden weer een paar dates gehad, maar oei, wat zat ik ongemotiveerd in de auto er naar toe en wat ongeïnteresseerd kwam ik weer terug. Helaas kan ik het enthousiasme en de onbevangenheid van het begin niet meer opbrengen. Waarschijnlijk betekent het alleen maar 'groei' voor mezelf, maar blij ben ik er nog niet mee. Ik weet inmiddels precies wat ik moet doen, hoe ik mezelf moet presenteren, wil ik een geslaagde date hebben. Me voordoen als het 'leukste meisje van de klas', veel luisteren, enthousiast reageren en vooral niet te diep ingaan op eigen geschiedenissen. Een aantal relaties heb ik inmiddels weer achter me gelaten. Wat is dat nou toch, mannen, wat willen jullie eigenlijk (naast de voorstellen van ons/fwb). Kennelijk is het zien van een aantrekkelijk plaatje voldoende om een beeld van de vrouw daarachter te hebben. Ja, het leukste meisje van de klas. Dat kan ik best even zijn, flirten is natuurlijk ook maar een spel (wat je enigszins moet willen en kunnen). Dat lukt dus wel. Maar dan. De eerste weken in de relaties waren geweldig, geen smetje, alleen maar liefdevol en open en gretig. Zoals het hoort, maar och, het zou toch mooi zijn wanneer dat gewoon ook doorgaat. Ik heb de indruk dat er geen enkele bindingsangst-vrije man meer is. Zo gauw je het woord 'vrijheid' in je mond neemt denken de mannen, he...dat wil ik wel, en komen de vragen 'wat bedoel je daarmee?' Nou, hier komt-ie nog eens: de vrijheid om alles tegen elkaar te zeggen, het meest pijnlijke, je meest kwetsbare kant, je verwachtingen mogen uitspreken, je verantwoording nemen voor alles wat er tussen jullie gebeurt, de vrijheid om je ruimte te delen met de ander én voor jezelf op te mogen eisen, de vrijheid in het verbonden zijn. Dat is het type vrijheid wat ik bedoel. Tijdens alle chat/mail/telefoongesprekken is dit woord een thema. En dan blijkt hoe verschillend het maar weer eens is, tussen de date en mij. Grote verschillen in denken, logische aannames voor de een, voor de ander abracadabra, duiken al tijdens een eerste gesprek op. Het niet hebben van een gezamenlijke geschiedenis blijkt, zo ervaar ik dat echt, onoverkomelijk te zijn voor enige bestendigheid. ........dus (denkt de man): ik blijf je heel leuk, lief, aardig, aantrekkelijk vinden wanneer je het leukste meisje van de klas blijft. Zo niet, ga ik in deze carrousel op een ander stoeltje zitten. Voor mijzelf lijkt het alsof ik weer eens iemand heb getroffen van een andere planeet. Verbijsterend vind ik het elke keer. De eerste relatie ging uit na een eerste inieminie conflictje, waarbij ik het volste vertrouwen had dit samen op te kunnen lossen. Er volgde echter een betonnen muur, geen reactie, geen enkel initiatief meer, niks nada niente. Verbijstering. 3 maand heeft de relatie geduurd, 9 maand was ik kapot. Een volgende relatie was er een in de net-niet-categorie. Toch maar niet, of misschien wel, wie weet, over een tijdje, weet-niet, voel-niet, durf-niet. Ik, als de bij-gebrek-aan-beter-vrouw ben regelmatig met hem samen geweest over een periode van bijna 2 jaar; goeie klik, goed gesprek, goed minnen, goed samen. Maar 'toch maar niet, of misschien wel, wie weet, over een tijdje, weet-niet, voel-niet, durf-niet'. Tot hij maar eens weer aan het daten sloeg en nu met een vrouw is sinds een paar maanden. Wederom verbijstering. Hoezo, geen reden, geen verklaring. Ach ja, de escape van een net-niet-of-misschien-wel- relatie... Het vertrouwen in 'daten' is dus gedaald tot een nulpunt. Verveling en wantrouwen. Inmiddels voel ik dat mijn zelfvertrouwen daalt, wat een complete tegenstelling is vergeleken met mijn start in het daten. Misschien ben ik te naief om nog steeds te geloven in 'het in vrijheid verbonden zijn' en in het 'goede'. De twijfel is echter enorm. Ik laveer nu maar een beetje tussen wel-zichtbaar en niet-zichtbaar profiel. Vertrouwen op een match is nul. Motivatie is ook nul. Gelukkig kan ik enig optimisme nog voelen maar langzaamaan groei ik naar 'liever alleen dan dit soort gedoe'. Weer terug bij mezelf, en het leukste meisje van de klas, in mijn eigen context."
- Lise6
"Oef, ik sta aan het begin van een 'long and bumpy ride' als ik de verhalen hier mag geloven. Mijn eerste queste 'red een Scandinavische prinses' was geen succes, helaas."
- Cryptonerd
"Zeer herkenbaar allemaal. Beide kanten van het verhaal ken ik. Ik ben teleurgesteld maar ik vermoed dat er ook wel mannen zijn die in mij teleurgesteld zijn. Ik wil een aantrekkelijke, intelligente, empathische leeftijdsgenoot. Ik doe het niet met minder. Maar veel interessante mannen van mijn leeftijd gaan voor veel jongere vrouwen. Waardoor de visvijver klein wordt. Helaas. Anderzijds - laat ik de hand ook in eigen boezem steken - ben ik best veeleisend. En dat vind ik eigenijk ook heel terecht, want ik ben een leuke aantrekkelijke intelligente vrouw. Ik heb veel te bieden. En ik heb een man niet 'nodig', want ik heb een heerlijk leven, een mooi huis, een gevuld en interessant netwerk. Dus ik ben best kieskeurig. Maar mijn vraag is : Hoe kunnen we het daten anders/beter doen? Wat is een manier om prettiger en hopelijk ook succesvoller te maken? Ik zou met jullie willen sparren. Nieuwe wegen zoeken."
- aatske
"@Lise6...... Zo herkenbaar, het daten heeft mij tot nu toe meer verdriet, ontluistering en verspilde energie gekost dan dat het heeft opgeleverd. Ook mijn zelfvertrouwen was tot een dieptepunt gedaald en met mijn vertrouwen was het niet beter gesteld. Wat is dat toch, het gemak waarmee sommigen met de gevoelens van anderen omspringen en je zonder blikken of blozen inruilen voor een ander? Ik kan dat niet, ik moet (lang) rouwen om emotioneel los te komen van een geliefde. Ook ik zweef hier in een soort niemandsland als niet betalend lid maar wil me weer openstellen omdat ik het waard ben en omdat ik weet dat de liefde bestaat en door sommigen ook hier of op een andere datingsite gevonden wordt."
- aphrodite68
"Kleine aanvulling op mijn verwachting van een 'long and bumpy ride': toch ben ik optimistisch, ik denk dat dit forum een vertekend beeld geeft omdat de personen achter de 'succesverhalen' in datingland al van de site af zijn en geen reacties plaatsen op dit forum... Kwestie van de bias herkennen en vertrouwen houden."
- Cryptonerd
"Na het lezen van de reacties bekruipt mij het gevoel dat er toch iets mis is met mijn profiel en/of mijn foto's. In de twee maanden plus een week dat ik lid ben, is mijn profiel slechts door nog geen 60 members bekeken en zijn de berichten die ik heb ontvangen op één hand te tellen. Hier zat zelfs een zeer beledigend bericht bij! Als ik wat minder goed in mijn vel had gezeten, was dit zeker reden voor mij geweest om een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen op te lopen. Ik weet echter wat ik waard ben, ook ik vind mezelf een aantrekkelijke, autonome en intelligente vrouw. Nee, geen dating-leed voor mij; geen verwachtingsvolle anticipatie en gelukkig ook geen teleurstellingen. Mijn tijd op deze site zit er gelukkig op."
- Laoghaire
"Wat goed om deze date-ervaringen te delen. Lange tijd heb ik gedacht één van de weinigen te zijn die zulke vervelende gevoelens kreeg van het actief deelnemen op een datingsite. Ik herken me in veel aspecten uit de bovenstaande verhalen en dit was dan ook de reden van mijn passiviteit afgelopen twee jaar. Vooral door de manier van (niet) reageren op een persoonlijke bericht heb ik besloten het initiatief bij de ander te leggen. Maar na deze verhalen horende en inmiddels mijn eigen ervaring hoef ik daar niet veel van te verwachten. Ach... ik heb natuurlijk ook mijn wensen op het gebied van een relatie en die zullen het ook niet makkelijker maken. Mijn leven is nu prettig en een relatie zou een mooie meerwaarde zijn, maar niet te kosten van alles. Bedankt voor het delen van jullie ervaringen, dat vind ik het fijne aan deze rubriek. Ik blijf toch nog maar even op e-Matching, want je weet maar nooit. De hoop opgeven kan altijd nog."
- Likeyou2
"Ik herken heel veel van de verhalen hier. Ik vind mezelf leuk (echt :-)), heb denk ik genoeg te bieden, maar krijg continue de reactie 'sorry, ik ben NET op een andere reactie ingegaan'. Jaja..
a) zeg gewoon eerlijk dat je mij niet passend vindt (kan ik echt wel hebben)
b) waarom krijg ik ALLEEN maar deze reacties. Mijn onderbuik voelt iets...
Ik heb geconcludeerd dat het platform voor mij niet werkt. En dat is prima..."
- JosHB
"Ik verbaas mij over de reacties. Zelf heb ik in afgelopen jaren best wat dates gehad. Zelden was dit een slechte ervaring. Inderdaad wel eens een afwijzing gehad met de tekst dat ze momenteel aan het daten zijn, dat kan, ik zie daar niets negatiefs in en vind het eerlijk. Helemaal geen reactie geven vind ik minder. Ik heb echt eerlijk waar nog maar 1x gehad dat ik een man niet op zijn foto's vond lijken maar dat had niet met leeftijd te maken. Als iemand tijdens de eerste date alleen maar over zichzelf praat kan dat ook nervositeit zijn, als je hem toch een leuke uitstraling vind hebben kun je een tweede aangaan om te kijken of het dan anders is. Ik beslis niet na één date of iemand het helemaal niet is. Veelal ontstaan in het dagelijks leven liefdes in een situatie waarin je elkaar regelmatig ontmoet, bijvoorbeeld via werk, boodschappen of tijdens een studie. Ik denk dat liefde op het eerste gezicht via dating een utopie is. Ik steek graag wat meer tijd en energie in de dates waarmee ik contact zoek. Ik heb geduld, hij zal er een keer tussenzitten!"
- Anoniem
"Mooie laatste toevoeging van Anoniem: liefde op het eerste gezicht via een dating is inderdaad een utopie. Als je de eerste date prettig vond lopen, in balans en sfeer op zijn plek, dan spreek je toch voor een volgende keer af. Kijken wat het contact, de persoon, Het Alles met je doet. Dat is hoe het in real life toch ook ontstaat? Via vriendschap de brug over. En als de bliksem direct inslaat, ook geen probleem. Maarre, buikpijn krijgen van de vlinders, heftige ademstops oplopen, geen woorden kunnen vinden, enkel sterren zien... Misschien toch meer kans bij het zoeken van de speld in de bekende hooiberg."
- Thijs20
"Ik sta hier sinds een paar dagen weer op, nadat ik 6 jaar niet gedatet heb. Toen ik stopte had ik al het idee dat het daten minder leuk aan het worden was dan jaren daarvoor. Dat men steeds minder leek op wat men zei dat hij/zij was. En vluchtiger. Als ik dit lees, is dat blijkbaar zo. .hoewel de opmerking van de bias ook (deels) waar kan zijn. Ik hoopte dat EM met zijn reclame, dat het voor vaste relaties is, de mensen aantrekt, die dat willen. Gezien jullie verhalen vraag ik me dat nu af... Ik zie het nog een paar weken aan."
- Sportief21
"Ook ik ga mijn rust weer vinden als ik in juli afscheid neem van alle online datingsites. Heeft niets te maken met e-Matching: prima en overzichtelijk. Maar ik ben het volledig zat dat tot nu toe alle dames met wie ik dacht ze een keer te ontmoeten automatisch een punt maken van mannen boven de 70, ook al zien ze er nog jeugdig uit en er wel voldoende overeenkomsten zijn. Wat mij vandaag vooral stak dat iemand van niveau (wo) zelfs een punt maakte van een leeftijdsverschil van 7 jaar: zij is 68 en ik 75. Wat hebben de meeste dames toch met het wat ouder zijn van een man? In juli hef ik de zitting op: blijf gratis lid en kom daardoor niet meer in de verleiding om steeds weer uit mijzelf te gaan e-mailen. Wat een rust in de tent!"
- amoroda
"Amoroda, begrijp je niet dat vrouwen, net als mannen, een man willen van ongeveer hun eigen leeftijd of jonger en zeker niet ouder?"
- Felin
"Leeftijd is als je heel jong bent en bij het ouder worden zeker een issue. Iemand van 18 met iemand van 35 is over het algemeen geen gelijkwaardige relatie. Zodra je boven de 60 bent, kan ik me voorstellen dat je minder gauw voor iemand gaat die 20 jaar ouder is dan op je 35e. Kwaaltjes en de dood liggen immers op de loer als de leeftijd vordert, ik kan me voorstellen dat het niet fijn is om een groter risico te lopen dat je partner overlijdt. En ja, natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel, ikzelf ben verliefd geworden op iemand die 32 jaar ouder was dan ik, het is uiteindelijk niets geworden maar ik was er voor gegaan, dat is het ongrijpbare van de liefdeschemie."
- aphrodite68
"Ik ben het niet eens met de opmerking van Felin. Maar wat aphrodite68 schrijft klopt. Waar kies je voor: neem je het risico of niet? Zijn beiden echt vanaf het allereerste ogenblik smoorverliefd - zoals ik met Martha in 2019 - dan kan je gewoon niet anders. Je accepteert het risico omdat je de ander nooit meer wil kwijtraken. In mijn profielschets stel ik niet voor niks dat oprechte liefde het allermooiste is wat een mens in zijn/haar leven kan overkomen Mijn neven zijn beiden 51 jaar getrouwd en nog steeds houden ze van elkaar omdat: zie boven."
- amoroda
"@aphrodite68: Tja, wat moet ik daar nu op zeggen. Okay, ik denk niet aan het doodgaan bij oudere mannen, wel is het voor mij belangrijk dat ze nog seksueel in staat zijn mij gelukkig te maken. Pimpampetten kan ik ook met de buurvrouw van 92. En natuurlijk is dit misschien niet helemaal eerlijk, omdat je als oudere vrouw hier niet hoeft te presteren zoals een oudere man. Maar als dit onderdeel van een relatie nog belangrijk voor je is, dan vind ik dat je hier gewoon eerlijk mag zijn en ja, dan valt toch meestal de man in je eigen leeftijdscategorie, of jonger. En toen ik nog heel jong was, viel mijn partner ook in de oudere leeftijdscategorie. Kortom, ik maak de keuze die mij gelukkig maakt en dat is legitiem."
- wike
"Maar aan de andere kant hoeft het geen issue te zijn als je verliefd wordt op een oudere man, ook na je 60ste! Het gaat om het gevoel van opnieuw weer verliefd te worden, ongeacht de leeftijd. Niemand kan in de toekomst kijken, hoe lang je te leven hebt of hoe gezond je blijft. En al zou het geen jaren meer zijn, maar wel fantastisch hebben met elkaar in alle opzichten, dat kan niemand je meer afnemen dat moet je koesteren."
- Honest
"@wike, seksualiteit is meer dan penetratie, de 32 jaar oudere man was wat penetratie betreft ook niet meer topfit, maar hij staat in de top van mijn seksuele ervaringen en genot. En natuurlijk maakt ieder zijn eigen keuzes, daar hoor je mij niet over."
- aphrodite68
"Wat ben ik blij met wat ik lees van wat Wike and Honest stellen! Wou dat meerdere vrouwen zo genuanceerd dachten! Weer refereer ik aan mijn Martha in 2019: je valt op elkaar of niet. Punt! Zij was 76 en ik 73 en we hebben een fijne tijd met elkaar gehad, ook intiem was het goed. Alleen waren wij teveel verschillend van persoonlijkheid, dus na 7 maanden was het over: heel jammer en voor beiden was dit heel verdrietig..."
- amoroda
"@aphrodite68, echt waar is het meer dan penetratie (Haha). Helemaal mee eens, maar voor mij hoort dit er wel bij! En geloof me, ik weet waar ik het over heb op mijn leeftijd. Dus tja, graag het hele pakketje met een grote strik eromheen."
- wike
"Ik ben nog nieuw in datingland, maar inmiddels kan ik al een boek schrijven over mijn ervaringen in mijn gratis proefweek. Ik heb al een soort sollicitatiegesprek achter de rug (niet aangenomen trouwens) 1 koffiedate (die me achtergelaten heeft op de Oude gracht) en iemand heeft me 1 1/2 week achter elkaar geappt met de mooiste woorden en op de dag van de date afgezegd. Kortom ik snap niets van dit wereldje. Ben nu maar even gratis lid en zie wel wat er op mijn pad komt. Ik heb een prima leven, maar een leuke vent/minnaar zou het nog een stukje spannender maken. Wens jullie allemaal veel succes en blijf vooral lachen."
- Nicmar
