Waarom wordt er toch zo weinig gevraagd?
18/09/2025 DatingCoach IrmaDATINGVRAAG
Waarom vragen mannen bij het daten toch zo weinig aan/over de vrouw? Dit gebeurt in alle leeftijdscategorieën, in de wandelgangen hoor ik dat het ook bij twintigers een bekend feit is. En als zij hem onderbreekt draait hij het verhaal naar zichzelf terug en gaat verder met het opsommen van zijn kwaliteiten en zijn geschiedenis. Het komt over alsof de man geen interesse in haar heeft, terwijl hij na de date wel aandringt op vervolgdates. Maar tegen die tijd ben ik al afgehaakt. Want ben nog nooit verliefd geworden op iemand door het aanhoren van zijn ellenlange monoloog over zijn wapenfeiten.
- I
Wat voor vlees heb je in de kuip?
Beste I,
Eigenlijk gebeurt dit heel erg vaak en vroeger zei ik dan tegen de vrouwen: "Een man wil jou laten zien wat voor vlees je in de kuip hebt en slooft zich uit om je te imponeren en eigenlijk is dit wel lief. Hij is natuurlijk wat zenuwachtig en doet juist heel erg zijn best om interessant te lijken en je in te palmen.". Dit zal ook wel zo zijn maar leuk is anders.
Nog erger: vaak gaat dit gedrag niet over, zelfs niet als je trouwt of samenwoont. Er zijn een paar 'oplossingen'. Mijn persoonlijke oplossing is zo'n man te onderbreken en iets over mijzelf te vertellen. Ook als je niet datet kom je mannen tegen met wie je in gesprek kunt raken zonder bijbedoelingen en dan gebeurt het ook vaak dat zo'n man zijn wapenfeiten op tafel gooit.
Het kan gebeuren dat je iemand tegen komt die je lief en bijzonder vindt en dat deze persoon (vaak de man) dit gedrag vertoont. Dan lijkt mij onderbreken en het woord terug pakken als het continu over hem gaat beter dan teleurgesteld naar huis gaan.
Dan lijkt mij onderbreken en het woord terug pakken als het continu over hem gaat beter dan teleurgesteld naar huis gaan.
Belangstelling wederzijds
Mocht je niet verliefd kunnen worden op dit type persoon dan heb je ergens ook wel weer geluk en wellicht een goed selectief vermogen. Het is namelijk heel fijn als de belangstelling wederzijds is. Een vrouw is toch niet een aanhangsel van de man?
Misschien is dit iets uit vroegere tijden wat nog steeds in de mensen zit. Vrouwen hadden vroeger geen stemrecht en het was zelfs zo dat je als vrouw vroeger niet eens een stuk land o.i.d. mocht kopen zonder toestemming van je man en als je vrijgezel bleef moest je vader toestemming geven.
Het is me in deze eeuw nog vaak overkomen dat mensen vroegen hoe het met het werk van mijn man ging. Naar mijn werk werd dan uiteraard niet gevraagd. Ik denk dat het met vroeger te maken heeft toen de ouders van meisjes bezorgd waren of hun dochters wel aan de man kwamen.
Ik vind mannen heel erg leuk en vaak erg lief, maar voor een diepgaande relatie is wederzijdse belangstelling cruciaal.
Vrouwen helpen mee in dit gedrag
Ook is er een type vrouw die hier volop aan meewerkt. Het type dat tijdens een date alleen maar belangstelling voor de man toont en de hele avond lief glimlacht, maar ook dit type vrouw knapt op den duur af op haar partner als de verliefdheid over is en ze nog steeds amper belangstelling krijgt van haar man.
Ik ben echt niet man-onvriendelijk, ik vind mannen heel erg leuk en vaak erg lief, maar voor een diepgaande relatie is wederzijdse belangstelling cruciaal.
Reacties
"Ja, dat heb ik ook vaak meegemaakt. En ook vaak gefaciliteerd, als rechtgeaarde pleaser. Eindeloos heb ik geluisterd naar de verhalen over zijn werk, zijn kinderen, zijn ex of zijn hobby's. Maar dat was vroegah.
Als het in recente jaren gebeurde dan gaf ik aan dat ik het fijn zou vinden als hij mij ook ruimte gaf in het gesprek. Reageerde iemand daar niet goed op, dan wist ik genoeg, maar ik heb ook meegemaakt dat iemand even stil was en zei: ja, je hebt gelijk, sorry.
Luisteren en inhoudelijk reageren is net zo belangrijk als vragen stellen, misschien nog wel belangrijker. En als je in de verte toch een goed gevoel hebt bij iemand, geef het dan nog een paar dates de tijd om te kijken hoe het contact zich ontwikkelt, want zenuwen kunnen inderdaad ook een rol spelen.
Voor de vervolgdates zou je dan iets actiefs kunnen gaan doen, dat geeft meestal een heel andere interactie dan tegenover elkaar zitten en een gesprek voeren, en dan leer je elkaar weer op een andere manier kennen."
- Slowliving
"O, ja, dit komt me bekend voor! Hoe je ook probeert zelf iets te vertellen, de man zeikt maar door over zichzelf. Als het nou interessant was, dan wil ik best een tijdje luisteren. Maar helaas, je krijgt vaak alles te horen over alle kwalen die ze hebben, en daar knap ik echt op af. Ik snap de motivatie van die mannen...ze willen je geen kat in de zak verkopen, maar..op die manier geef je me niet eens de kans een beetje verliefd te worden. Ik hoor alleen maar: slecht ter been, ook wat nierproblemen, prostaat niet best. Dan denk ik: dat hoef ik niet allemaal te weten bij een eerste date, die dan tevens de laatste is."
- Annade
"Hier worden twee zaken door elkaar gehaald: weinig vragen versus voortdurend over jezelf vertellen en de ander geen ruimte geven.
Om met dat laatste te beginnen: ik gun het de ander om veel en lang over haarzelf te vertellen. Inderdaad is het dat het leukste wanneer dat verknoopt is met een activiteit.
Een veelprater moet je niet gelijk afdoen als gezeur wat uit zijn mond komt. Geef elkaar toch de ruimte om te zijn, wie weet. Maar na een monoloog van uur is het wel klaar.
Weinig vragen kan losstaan van een iets te groot vooringenomen ego. Er wordt wel beweerd dat, alleen wanneer je veel vraagt, je pas echt oprecht in de ander geïnteresseerd bent. Dat lijkt me een misverstand. Zelf ben hou ik, verbonden aan een klooster, erg van de stilte en hoef die niet met veel vragen op te vullen. Ook niet met uitgebreide antwoorden.
En zo zien we maar weer hoe veel soorten smaken er in liefdesland rondlopen. Ook een vorm van biodiversiteit. Biodiversiteit in de natuur biedt ons één voordeel: ze heeft geen last van vooringenomen denkbeelden over mannen en vrouwen."
- Oblaat
"Maar de vraag is/was waarom mannen geen vraag stellen, of waarom er zo weinig wordt gevraagd... Ik denk dat mannen het moeilijk vinden om een echt diepgaand gesprek te voeren, en daar bang voor zijn om door de mand te vallen. Nooit geleerd, dus nooit gedaan en dan kiezen ze voor imponeergedrag. Daar voelen ze zich veilig bij. Ik begrijp goed dat dit vaak niet aantrekkelijk is. Het doorvragen en een echt gesprek aangaan is erg verbindend en loont dus zeker de moeite. Ik begrijp heel goed wat die vrouwen zeggen, en ook waarom! Wat je als man kan doen, is een aantal persoonlijke vragen beantwoorden voor jezelf... Hier komen er een paar:
Wanneer vind je een vrouw aantrekkelijk. Of wat verwacht je van een relatie, wat vind je belangrijk in een relatie (en dan niet blijven steken in veel goede seks, heren) wat neem je mee (wat heb je geleerd?) uit eerdere dates of relaties? Of hoe ben je opgegroeid en wat voor effect heeft dat nu nog op jouw handelen... Of je hebt die en die studie gedaan. Wat heeft het jou gebracht? Je kunt vragen naar sociale contacten. Of vraag wat voor jou verbindend is...of hoe laat je merken dat je iemand leuk vindt. als je op dit soort vragen uitgebreide en eerlijke antwoorden kunt geven, dan zul je zien dat je automatisch de neiging krijgt om het goede/echte persoonlijke gesprek aan te gaan, waarbij ook gevoelens worden gedeeld. Een win-winsituatie! Succes!
Nb als je een compliment geeft.. Zeg dan niet dat ze mooie ogen heeft. Maak een positieve opmerking over haar keuzes (kleur ogen is geen keuze...)"
- Xxx225
"Helemaal eens dat er wederkerigheid moet zijn in luisteren en (door)vragen. Vind echter wel dat dit artikel eenzijdig de man in negatief daglicht stelt. Heb nl. ook genoeg vrouwen meegemaakt die hetzelfde doen. Beetje nuancering is dan ook op zijn plaats."
- Ram67
"Ik heb het nog fraaier meegemaakt: dat zon man inderdaad bijna constant aan het woord is, wat op zich al een enorme afknapper is, maar je daarna laat weten dat hij vond dat je weinig vragen stelde en niets ziet in een vervolg. Dat was dus wederzijds!"
- Nikki13
"Mannen, mannen hebben vaak weinig meegekregen van de emancipatie. Tel daar opvoeding bij op waarin in gezinnen de rol van vader/man als leidende factor wordt gezien en ook geaccepteerd.
Uiteraard zijn niet alle mannen verstoken van echte interesse. Wel ligt hier een stuk totale onkunde omtrent vrouwen aan ten grondslag.
Trouwens wat lijkt het mij saai als man om voortdurend over je werk of kinderen of succes te kakelen om je date te imponeren."
- Fichte
"Een andere ervaring:
Ik 'zit' op 2 verschillende datingsites.
Mijn ervaring is dat mannen geregeld komen kijken, soms elke 2 dagen. Alleen zij nemen nauwelijks initiatief om in contact te komen. Mannen durven mogelijk het contact niet aan. Ook zijn er mannen die lijken hun oordeel over mij al te vellen alleen op grond van mijn woorden? Durven zij het avontuur van een date aan?
Ik nodig vaak mannen uit voor een date. Veel reageren helemaal niet. Zij die wel reageren hebben dan net al een contact gelegd met een andere vrouw. En maken dat contact gelijk al exclusief (een 2e contact gelijkertijd is geen optie, waarmee je je opties wel beperkt voor jezelf.) Ook zijn er mannen die 'er niet op in gaan'. Deze heren lijken hun oordeel over mij al te hebben geveld op grond van alleen mijn woorden.
Ik kreeg van ééntje te horen als reden dat zijn ervaring was dat zijn sterrenbeeld niet goed matcht met mijn sterrenbeeld. (Volgens mij is een mens meer als zijn sterrenbeeld!?)
Waar zijn de mannen die kunnen + durven te kijken voorbij de woorden van een profiel?
Waar zijn de mannen die date aandurven zonder een scherm?
Waar zijn de mannen die hun oordeel kunnen terughouden?
Waar zijn de mannen die een gokje durven te wagen? Want, wat heb jij te verliezen?
Waar zijn de mannen die 'ja' zeggen op deze vragen? En daarmee hun mogelijkheden vergroten!"
- Marijke2
"Dit herken ik in omgekeerde richting. In een flink aantal gevallen is een profiel van de vrouw in kwestie niet héél speciaal of gevoelsmatig een treffer maar je spreekt een ontmoeting af omdat berichten online, apps en flitsende profielen natuurlijk ook niet altijd de doorslag geven of soms zó weinig zeggend zijn dat je graag een beeld en stem en wat lichaamstaal erbij hebt. Mijn ervaring is dat er heel wat vrouwelijke leden echt geen visie of voorstelling hebben van hoe het verder moet ná de ontmoeting en hoe zij de toekomst zien en grappig is ook dat als je vraagt over een boek, film, reis of hobby die ze in hun profiel hebben gezet, er in werkelijkheid niet veel van overblijft, zo blijkt iemand helemaal geen voorkeur te hebben of juist in de tegenovergestelde richting. Dan valt het gesprek stil. Ik probeer dan weleens een gezamenlijke noemer te vinden of ik doe een voorstel om ergens te gaan eten, maar ook dan komt er dikwijls niets los en blijft de stilte duren. Niet zelden blijkt men enkel te daten 'om maar eens te zien of het iets is' en ik vermoed dat daar het probleem zit. Er moeten denk ik méér en persoonlijker en gevarieerder items en vragen in het profiel gezet kunnen worden. Het is niet zelden 'te flou'."
- Wolfe2
"Fijn om eens wat feedback te lezen over wat op prijs wordt gesteld en wat niet. (want op de date zelf is daar zelfden iemand open over) Ik voel zelf (inderdaad) op een date, (zeker speeddates) de (tijds)druk om een indruk te geven wie ik ben als persoon naast de standaarddingen als woon en werksituatie en dat maakt mij onzeker/zenuwachtig op de 1e date. Ik ben zeker ook geïnteresseerd om de dame beter te leren kennen en ik luister graag naar wat de ander te zeggen heeft. Al stellen dates mij vaak veel vragen, en ik sta zeker open om alles te beantwoorden. Maar ik heb moeite met 'lezen' van non-verbale signalen waardoor ik niet aanvoel of dit is uit beleefdheid of dat het daadwerkelijk interesse is en wanneer ik genoeg informatie heb gegeven en het een goed moment is om een vraag aan haar te stellen. Persoonlijk vind ik het fijn als iemand direct en eerlijk is en mij durft te onderbreken als ik voor haar te lang doorpraat. Ik weet wel dat dat niet even makkelijk is voor iedereen, maar zo denk ik wel dat je elkaar beter leert kennen. Duidelijk maken wat je op prijs stelt en wat niet. Kennismaking begint bij elkaars communicatiestijl, en dan denk ik dat je (al) op de 1e date een beter beeld kan krijgen van wie de ander is en een kans te krijgen op een vervolg. We kunnen niet elkaars gedachte lezen en niemand wil toch dat de ander niet ook plezier heeft tijdens de date? Misschien ben ik zelf wat onhandig in communicatie, zeker in het begin, maar desinteresse is het zeker niet."
- Remco22
"Zo herkenbaar, alsof je op het eind van de presentatie een kruisje mag zetten: geschikt of ongeschikt. Een ontmoeting lang verhalen aanhoren over zijn Lego-collectie, zijn passie voor sportauto's, zijn hikes in de bergen, zijn voetbal en de Formule 1, zijn wintersport, zijn studie, zijn werk, zijn huis en zijn tuin. En zodra ik probeer ergens op aan te haken en iets van mijzelf te vertellen wordt het afgekapt en hoor je letterlijk 'waar was ik ook alweer gebleven?' en verder gaat zijn presentatie. Alsof je op het eind een kruisje mag zetten bij geschikt of ongeschikt, take it or leave it. Daarna niet vragen of hij wat tijd voor je wilt vrijmaken want hij had het op de eerste date gezegd, dus je wist waar je aan begon. Ja helaas herkenbaar en soms zit er een pareltje tussen die wel benieuwd is en ook jou wilt leren kennen, kortom schatzoeken 2.0."
- Anoniem
"Helaas heel erg herkenbaar. Ik dacht dat het iets is van mannen van mijn generatie (60+ers) maar ik lees hier dat twintigers er ook last van hebben. Gisteren had ik een date met een man die vooraf in de chat een disclaimer gaf over zichzelf. Daardoor voelde ik de vrijheid om in aanloop naar onze date te zeggen dat vragen kunnen stellen en oprechte interesse tonen voor mij met stip op 1 staan. Het hielp weinig. Eindeloos praten, ook krankzinnig gedetailleerd, over zijn nationale en internationale wapenfeiten. Als ik iets over mijzelf vertelde was hij wel even stil (people don't listen, they reload zei een Amerikaanse dialoogdeskundige) om het gesprek weer hop naar zichzelf te draaien. Aardige, galante man maar ik trek het gewoon echt niet. Het blijft dus weer bij één date."
- Courage
"Misschien is het ook goed iets minder te verwachten en gewoon een neutraal gezellig gesprek te proberen zonder dat het meteen lijkt op een vraaggesprek. Als je in het wild iemand tegen komt ben je er toch ook niet mee bezig of iemand allerlei vragen stelt? Laat het gewoon een beetje spontaan gebeuren, geef het even de tijd en vertel zelf wat leuks. Hoeft ook helemaal niet over jezelf te gaan. Gewoon iets gezelligs of grappigs wat je hebt meegemaakt of gaat doen. Of wat je gezien hebt op tv. Dan wordt alles wat minder geforceerd en lijkt het bijna op een leuke ontmoeting i.p.v. een sollicitatie naar een nieuwe partner en leer je elkaar eigenlijk veel beter kennen."
- An
"Nou nou, wat een ouderwetse vraag en antwoord. Als er iemand lang en druk aan het woord is is het de vrouw van tegenwoordig. Vooral over hun liefdevolle exen en geweldige kinderen. Doodmoe word je daarbij. Over sport/politiek/economie hoef je hen niets te vragen... Geen interesse. En trouwens als ik geen vragen stel, is dat een teken dat ik de date wil beëindigen. 'Ben je eindelijk uitgepraat?', vraag ik dan. Wens je een fijne dag verder."
- Thomm
"Ik herken het en onderschrijf de reactie van Slowliving. Ook ik zeg er op een gegeven moment iets van. Ik heb meegemaakt dat een date het absoluut niet in de gaten had toen ik er hem op wees en hij mij daarna vertelde dat hij een soort van autisme had, althans in dat spectrum zat. Zijn zoon had het in erge mate. Ik heb toch een einde aan het contact gemaakt, omdat ik weet dat er in dit soort trieste aandoeningen op die leeftijd geen verbetering in zit en ik niet tegen eenzijdige communicatie kan."
- Lucinda
"Ik (vrouw) merk dat ik dat gezeur over mannen die geen vragen stellen een beetje zat ben. Oh, het is waar hoor. Mannen praten graag over zichzelf, zeker als ze indruk willen maken. Maar ja, vrouwen hebben ook zo hun eigenaardigheden. Ik weet van mezelf dat ik als ik me niet op mijn gemak voel, ga praten als een kip zonder kop. Menig date is daarop mislukt. En dat terwijl ik zo n slimme en welbespraakte vrouw ben.
Geef zo'n niet-vrager dus even de tijd. Grote kans dat hij na verloop van tijd wel geïnteresseerd is in jou.
Laten wij vrouwen dus ophouden met dat geklaag. Als hij geen vragen stelt, dan vertel je maar ongevraagd wat je kwijt wilt. Ik heb trouwens ook helemaal geen zin in een man die krampachtig vragen gaat stellen en niets doet met de antwoorden.
Ik heb wel eens iemand gekend die geen vragen stelde maar toch heel goed bleek te weten wat voor iemand ik was. Gewoon door te observeren en te horen wat niet gezegd werd."
- Roza26
"Merkwaardig genoeg heb ik precies de tegenovergestelde ervaring met vrouwen.
In bijna alle dates praat de vrouw graag over het verlies van haar man, zijn gokverslaving, zijn narcisme, de vele verhuizingen die zijn baan met zich mee bracht.
Op zich allemaal interessant en vaak ook zinvol.
Echter als ik iets wilde vertellen over wat mij nu bezig houdt, dan was de belangstelling plotseling aanzienlijk minder en werd ik vaak al na 1 zin afgekapt met opmerkingen als:
- ik hoop dat dit geen lang verhaal wordt (ze zou ook gewoon even 2 minuten kunnen luisteren en afwachten hoe het zich ontwikkelt of me onderbreken met een vraag)
- hou maar op, het interesseert me niet (letterlijk citaat)
Dat soort opmerkingen betekent dat de kennismaking op dat moment afgelopen is.
Deze vrouwen moeten echt gaan beseffen dat niet alleen de liefde, maar ook de belangstelling en de luistervaardigheid van twee kanten moet komen."
- Bert19
