Terug
Olifantenhuid
Ma 29/10/2018 E.ERVARINGEN
Top idee
Ik dacht dat online daten leuk zou zijn! Laagdrempelig interessante mannen ontmoeten, leuke gesprekken voeren, lekker drankjes drinken en ervaring op doen. Ik had er zin in!
Dus toen ik na een lange relatie ook weer een tijd alleen was, besloot ik om het toeval een handje te gaan helpen. Online daten, dat klonk als een top idee!
Laagdrempelig interessante mannen ontmoeten, leuke gesprekken voeren, lekker drankjes drinken en ervaring op doen. Ik had er zin in!
Vooraf deed ik een check: ik zie er prima uit, heb boeiend werk, ben gemakkelijk in contact, heb mijn vrijetijdsbesteding, heb mijn eigen woning en heb veel liefde te bieden. En dat zou ik graag met iemand willen delen. Wat kan er mis gaan? Met die basis in mijn achterhoofd ging ik enthousiast het online daten tegemoet. Anderhalf jaar geleden.
Domper
De eerste date vond ik reuze spannend. Maar gelukkig op een leuke manier en met kriebels in m'n buik ging ik naar de afspraak toe. Ik kon m'n geluk niet op. Maar, ik was ook heel nuchter. Een leuke avond, daar ging ik voor, want ik ontmoette een nieuw persoon en wat er uit volgde zag ik dan wel weer.
Maar wat heb ik me die allereerste keer al vergist. Mijn date kwam aanlopen en was heel anders dan op de foto's. Even slikken, 'het gaat om het contact' hield ik me voor. Dus enthousiast stortte ik me op het gesprek. Maar het was ook niet de humorvolle en krachtige man die ik in zijn mails las. Na twee drankjes ben ik gegaan. En moest hem ook nog teleurstellen dat ik geen tweede date zag zitten. Oef.
Totaal gedesillusioneerd ging ik naar huis. Het was helemaal geen leuke avond geweest.
Totaal gedesillusioneerd ging ik naar huis. Het was helemaal geen leuke avond geweest. Want ik had me alleen maar verbaasd over het verschil tussen mails en de man die tegenover mij zat. Ja, zelfs tranen van teleurstelling waren er even bij me. Niet omdat ik dacht dat ik meteen de ware zou vinden. Maar ik voelde de teleurstelling van het beeld dat niet klopt.
Beter filteren
De volgende dag nam ik me voor dat ik me gewoon vergist had met zijn mails. Ik had een inschattingsfout gemaakt. Dus ik moest wat scherper gaan lezen in toekomstige contacten. En diepere vragen stellen om beter passende man te filteren. Het was tenslotte ook pas mijn eerste date dus ik moest het nog leren!
Na een tweede man die me net zo in mezelf liet teleurstellen over mijn inschatting, was daar een derde man. En het klikte. En we lachten. En ik prees mezelf dat ik het online daten had doorgezet en kijk: een leuke man! Een half jaar hadden we het gezellig met elkaar. Dolblij was ik, want wat kon ik goed filteren, en ik had de best passende voor mij toch snel gevonden!
Het klikte. En we lachten. En ik prees mezelf dat ik het online daten had doorgezet en kijk: een leuke man!
Maar toen een vakantie was geboekt en zijn verjaardag gevierd ging worden, was hij letterlijk ineens weg. Hij gooide plots en definitief zonder aankondiging de deur dicht. De vakantie moest geannuleerd worden en zijn eigen voorstel om zijn ouders te ontmoeten kon ik in m'n hoofd horen echoën.
Verbijsterd was ik. Toch niet zo goed gefilterd, want dit leek wel wat op een man met bindingsangst. En daar had ik geen ervaring mee. Maar zo iemand gaat toch niet op een datingsite? Of gaat toch geen plannen maken met iemand? Ik begreep er niets van.
Frisse moed
Na een aantal maanden op adem komen, besloot ik het daten een tweede kans te geven. Nu was ik wat meer ervaren. En wist ik hoe ik signalen van mogelijke bindingsangst zou herkennen. Dus het zou goed gaan, nu kwamen de leuke avonden met interessante mannen. Enthousiast ging ik er weer vol in!
Maar het ging niet leuk. Het ging helemaal niet. Ik ben met een handvol mannen op eerste date geweest. Maar ik voelde niets. Geen teleurstelling meer. Maar ook geen klik met ze. Ik was mat in mijn gevoel leek wel.
Ik voelde niets. Geen teleurstelling meer. Maar ook geen klik met ze. Ik was mat in mijn gevoel leek wel.
Misschien lag het niet aan mijn filtervermogen nu. Maar was het aanbod van mannen niet de juiste voor mij. Ik besloot het weer een tijd met rust te laten. De timing was voor mij blijkbaar nog niet goed.
Driemaal scheepsrecht?
Na een half jaar ging ik voor scheepsrecht. Al die mannen online zijn toch net als ik ook op zoek naar iemand om het leven mee te delen? Dus met zoveel mannen zou er toch ook een passende voor mij moeten zijn? Die ook uiteindelijk blijft?
Dus ik ging voor de derde maal met mannen daten die ik online had leren kennen. Maar waar ik eerder de mannen tijdens de date zelf steeds zelf afwees, overkwam het mij nu twee maal achter elkaar. Waarvan zelf een na een tweede date met dezelfde man. Oeps, dat was nieuw voor mij. En pijnlijk. Maar, hield ik me voor, dit hoort er ook bij. Niet meer dan reëel.
Waar ik eerder de mannen tijdens de date zelf steeds zelf afwees, overkwam het mij nu twee maal achter elkaar.
Maar toen het me vlak daarna voor een derde keer overkwam, moest ik toch mezelf onder de loep gaan leggen. Wat gebeurde er in vredesnaam? Want nu vond ik driemaal een man wel leuk, wat me eerder niet was gelukt. Dus m'n filter was beter afgesteld nu. Maar zij vonden mij nu niet voldoende leuk dus.
Veranderd
En wat zag ik onder mijn loep? Ik was veranderd. Voor het online daten was ik positief en onbevangen. Ik ging mannen ontmoeten en ging er enthousiast in, ik wel zag waar het strandde.
Maar nu zag ik een andere instelling: ik was voorzichtig en wilde niet weer een fout maken in een verkeerd passende man te treffen. Maar tegelijkertijd wilde ik nog steeds graag met iemand leuks samen zijn!
Dus ik zag in retrospectief tot driemaal toe dat ik bij die leuke mannen dichtsloeg. Ik vond ze leuk, ik wilde hun arm aanraken, ze hartstochtelijk zoenen. Maar in werkelijkheid voelde ik angst om ze toe te laten. Angst om m'n gevoel te tonen. En dus zat ik alleen maar gezellig te kletsen, op een halve meter afstand. En dat kreeg ik dus ook driemaal terug te horen van die mannen: leuke vrouw, leuk gesprek, leuke avond, alles leuk, maar geen chemie.
Ik vond ze leuk, ik wilde hun arm aanraken, ze hartstochtelijk zoenen. Maar in werkelijkheid voelde ik angst om ze toe te laten.
Teleurstellingen verwerken
Een olifantenhuid. Die moet je hebben bij het online daten. Dat is mijn constatering. Want in een te rap tempo komt een mensenleven aan emoties voorbij.
Teleurstellingen in mijn eigen beoordelingen, teleurstellingen in een prille relatie en na al die ervaringen komen dan de teleurstellingen van zelf afgewezen worden. Die hoeveelheid ervaren teleurstellingen in zo'n korte tijd kan ik alleen verwerken met een olifantenhuid.
Die hoeveelheid ervaren teleurstellingen in zo'n korte tijd kan ik alleen verwerken met een olifantenhuid.
Waar ligt dan de balans? Helemaal geen verwachting hebben is onmogelijk voor me, want ik ga immers voor een leuke avond. En ik wil natuurlijk gevoel kunnen tonen maar dan ligt inmiddels door ervaring de pijn op de loer. En ongewild geen gevoel meer kunnen tonen werkt begrijpelijk als een pijnlijke boemerang tegen mijn neus en brengt me nog verder weg van die leuke man.
Waren olifanten niet die dieren die hun hele leven bij dezelfde partner blijven? Dan hebben zij hun huid dus niet nodig en willen ze het vast aan mij schenken...
+ Reacties
"Verdrietig om te lezen (sterk spul hè, die Fisherman's friend), maar wel héél herkenbaar, helaas... Het daten wordt inderdaad efficiënter. Je gaat beter filteren, spreekt sneller af, en waar ik er eerder met beide voeten vol in sprong, vol enthousiasme en bv. een leuke activiteit gepland had, evt. hapje eten, uitkijkend om voort te borduren op ons eerder zo aangenaam contact, is het nu vooral 'laten we even kort ergens een drankje doen', met weinig animo om mezelf enthousiast te laten worden. Even niet daten, stapje terug doen, batterij herladen, en weer doorgaan... Het hoort er helaas allemaal bij. En die olifantenhuid, die komt vanzelf wel..."
- Mark78
"Oef. Zo waar dit. Die kwetsbaarheid... Doodeng en super lastig. Maar ik blijf toch hopen op die totale ontspanning, het vertrouwen..."
- Elle66
"Heel herkenbaar! Wat heb je dat mooi verwoord! Het zou al heel erg helpen als iedereen wat eerlijker in zijn profiel zou zijn (juiste leeftijd, juiste lengte, wees eerlijk over je baan, recente foto's, enz.). En verder, blijf dichtbij jezelf, E. en las af en toe een datingpauze in. Als mannen niet snappen dat je voorzichtig bent, zijn ze je in mijn ogen niet waard! Succes!"
- M
"Het verhaal van E. zou ik bijna zelf geschreven kunnen hebben. De mannen die totaal anders zijn dan in hun mail of foto. Ook ik heb in het begin tranen met tuiten gehuild om de teleurstelling wanneer iemand totaal anders blijkt te zijn. Ook bij mij staan er daardoor nu vele filters aan, iets wat vreselijk klinkt, ik weet het. Bindingsangst... Er zijn een aantal heren op mijn pad gekomen met bindingsangst. Of die er nog niet aan toe waren. Op een datingsite als spelletje, scheiding niet verwerkt, zichzelf nog willen ontdekken op wereldreis enzovoorts. 'What you see is what you get' stond er vrolijk bij geschreven."
- Sofietje24
"Helaas zo herkenbaar, mooi verwoord!"
- Lucy
"Wat heb je het zeer herkenbaar beschreven. Ik maak hetzelfde mee, alleen date ik al wat jaren langer. Dat vind ik soms (erg) moeilijk, want ja, wat vindt iedereen me leuk en lief en makkelijk en mooi en en en... Ondertussen heb ik nu een goede modus gevonden in af en toe een paar maanden wel daten en daarna een paar maanden niet. Ik voel me goed en vermaak me goed alleen. Ik blijf wel hopen op een mooi contact en geloof dat het ooit op mijn pad komt. Bij mij gaat het zo om het gevoel bij iemand zien/horen/ruiken (en nee, voelen al heel lang niet meer bij een eerste date, daarvoor moet iemand eerst een klein muurtje slechten wat toch is ontstaan door soms verdrietige ervaringen). Dat is niet in een profiel te vangen, alle profielen zijn prachtig. Ik wens jou, en anderen, heel veel succes op deze site!"
- Es1966
"Mooie tekst en heel herkenbaar. Niets zo moeilijk als online daten. Ik reageer vaak intuïtief op iemand en reik met gemak uit, maar word 9 van de 10 keer afgewezen. Voor mij steeds weer een oefening, die ik ook echt onder de knie wil krijgen, in mezelf niet afgewezen voelen, omdat ik weet dat het niet werkelijk om mij gaat. De olifantenhuid herken ik, maar weiger ik om aan te trekken, doorademen maar weer! Sinds kort reik ik uit, geef ik complimenten, of vertel ik waar de tekst me raakt of boeit, maar zoveel mogelijk zonder verwachtingen. Soms verwijder ik gelijk de mails uit mijn mailbox. Als iemand dan reageert is het bijna een verrassing. Ik vertrouw erop dat mijn liefde een soort van magneet wordt die de juiste man voor mij aantrekt en dat hoeft helemaal niet hier op e-Matching te zijn. P.S., heb mezelf een soort van liefdesbrief/bericht geschreven en die staat bovenaan in mijn mailbox!"
- Roos23
"Lieve E., jammer dat je nog niet een leuke partner hebt ontmoet. Over daten; naar jezelf durven kijken is een kwaliteit. Maar dat (te) veel doen is niet helpend en aardig voor jezelf. Al die onzekerheden, twijfels etc. horen er denk ik gewoon bij. Je hebt niet iets `fout` gedaan. Zelf eindeloze telefoongesprekken met vriendinnen gehad over `dating-gedoe` etc. En dan opeens ontmoet die vriendin, die net als ik ook al jaren single was, een leuke man waar het zo mee klikt dat alle twijfels wegvielen. Het kan dus gewoon... Een beetje geluk is slechts wat je nodig hebt. En ondertussen je leven leven zoals je graag wilt en je openstellen voor wat/wie er op je pad komt. Veel goeds."
- wandelnien
"Ik kan alleen maar huilen als ik dit lees, zo herkenbaar. Verdrietig om te lezen dat er dus meer mensen zijn die exact hetzelfde meemaken. Aan de andere kant goed te merken dat het dus niet alleen maar aan mij ligt. Mijn slotconclusie is dan dus ook dat online daten je verder af brengt van wie je werkelijk bent en je geen leuker mens maakt. Einde excersitie voor mij hier."
- Jessy38
"Oei, dit artikel komt binnen... Zó herkenbaar en ook zo pijnlijk. Toen ik 10 jaar geleden de moeilijke beslissing nam om weg te gaan, had ik niet verwacht dat ik nu nog zoekend zou zijn naar die ene man met wie ik mijn leven wil delen. Mannen die anders zijn dan in hun profiel, mannen waarbij ik helemaal niks voel en zo snel mogelijk weg wil, mannen met bindingsangst of mannen die mij niet leuk genoeg vinden... Allemaal zijn ze mijn pad gekruist de afgelopen jaren. En dan is het best moeilijk na een tijdje weer te gaan proberen en te blijven geloven in wat je vrienden zeggen, dat het echt niet aan mij ligt. Dat ik een mooi, lief en leuk mens ben en helemaal niet moeilijk. Ook ik heb een muurtje om me heen gebouwd uit zelfbescherming. En als ik dan ineens na een paar keer daten toch héél voorzichtig ga denken, dat het deze keer weleens zou kunnen gaan lukken wordt het contact ineens verbroken of krijg ik te horen dat mijn date niet verliefd op mij is geworden en daarom verder gaat zoeken. Auw! Wat doen we onszelf aan? Ik weet uit ervaring dat twijfelaars en mannen met bindingsangst ook op datingsites staan. Achteraf hoor je dan van ze dat ze denken dat het goed komt als ze de ware tegenkomen. Heb ik een leuk leven? JA. Toch hoor ik niet bij die groep die nadrukkelijk zegt dat ze een aanvulling zoeken en iemand die ze vrij laat. Ik heb nooit gewenst om alleen te blijven. Ik houd van gezelligheid, gezelschap, die arm om me heen, iemand voor mij alleen en blijf zoeken naar liefde op het internet."
- Anoniem
"Ach, wat een herkenbaar verhaal, helaas... Met tussenpozen `loop` ik hier al een tijdje rond. Vol (bijna naïef) enthousiasme in het begin, maar nu rustiger, terughoudender. Ook weer niet té rustig en te terughoudend. Balans vinden. Veel leuke dates gehad, soms een relatie die langer duurde maar het uiteindelijk toch niet was. Ook veel vervelende ervaringen met vage redenen van mannen om ermee te stoppen of (voor)oordelen voordat je elkaar maar had gezien. Het nare gevoel van iemand moeten afwijzen of zelf afgewezen te worden. De twijfel aan jezelf, je vrienden die zeggen dat je de moeite waard bent en dat het niet aan jou ligt. Dat geloof ik allemaal, maar het gevoel is echt anders. Het steeds weer opnieuw opladen, weer beginnen bij nul, hopend op iets blijvends. Ik laat de hoop niet varen, heb inmiddels die olifantenhuid, leer van elke date en zeg steeds: `Als je de moed verliest wordt het sowieso niks`. Fijn om de reacties van anderen te lezen. We hebben er allemaal `last` van na een tijdje online daten."
- Anoniem
"Ik ben wel benieuwd naar het slagingspercentage van online dating. Misschien staan alle filters die bewust en onbewust samenhangen met dit gebeuren wel spontaniteit en toeval in de weg. Ik neig naar meer geduld en meer openstaan en de gok wagen in de echte wereld. Uitgaan, feestje, tentoonstelling, lezing. De mix-vorm is wellicht kansrijk."
- Ton
"Heel herkenbaar. En ook verdrietig. Het heeft denk ik alles te maken met onze neo-liberale maatschappij. Het deed me denken aan het boek van Paul Verhaeghe, 'Identiteit'. Verhaeghe onderzocht de effecten van dertig jaar neoliberalisme, vrijemarktwerking, privatisering en de relatie tussen de maakbare samenleving en onze identiteit. Wie wij zijn wordt zoals altijd bepaald door de context waarin wij leven. Die context bepaalt op dit moment: wie geen succes heeft zal ziek zijn. De dwang tot succes en geluk blijkt een keerzijde te hebben: het leidt tot verlies aan zelfbesef, tot desoriëntatie en vertwijfeling. De mens is eenzamer dan ooit. De liefde is moeilijk te bereiken en betekenisvol leven is diepgaand problematisch geworden. Volgens mij is dit wat we lezen in de commentaren. Tegelijkertijd doen wij dit zelf net zo goed. Als wij zelf niet veranderen verandert er nooit wat. Het begint met bewust zijn. En dan stapjes maken. Gelukkig zijn we hier met velen. We kunnen zelfs leren van elkaar (Maak maar een mooi forum hier). Ik ben in ieder geval begonnen om het anders te willen. Niet snelle vluchtige resultaten, maar met aandacht langzaam werken naar een betekenisvolle relatie. Ik merk hoe lastig dat is. Confronterend voor mezelf ook. Ondertussen blijf ik dromen..."
- Neo
"Perfect verwoord en hoe herkenbaar! En toch aangenaam om te lezen dat er meer mensen zijn die ditzelfde voelen. Mijn ervaringen met datingsites durf ik niet eens te vertellen/schrijven iemand die me niet goed kent zou het niet eens geloven! De enige reden waarom ik niet al lang aan de antidepressiva zit, te wijten aan het online daten, is eigenlijk alleen maar te danken aan ?kanonnen? van mannen die ik om me heen heb. Prachtige, vriendelijke en bescheiden ondernemers met een erg hoog zakelijk en sociaal aanzien, die me zowel zakelijk als privé op handen dragen, ik weiger dus die olifantenhuid en hou me vast aan die waarde. (Ze hebben echter allen een goede relatie helaas en dat is voor hen en ook voor mij heilig.) Het heeft mij wel doen beseffen dat het moeilijk zal zijn iets te vinden op een site, omdat dit soort van mannen daar dus niet te vinden is. (Mocht er toevallig zo?n verdwaalde ziel aanwezig zijn graag onmiddellijk bij me melden!). Realistische zelfkennis is vaak erg ver te zoeken. Ik denk bij zowel mannen als vrouwen. Ik hoop echter nog steeds dat er een dag komt dat ik me vergis."
- Jolly
"Helaas volledig herkenbaar! We beginnen allemaal - jong, wat ouder, oud - met internetdating en dan met een site in het betere segment vol heel veel goede moed, om dan na korte of langere tijd te ontdekken dat het niet van een leien dakje gaat. Als je je vrienden mag geloven (en dat doe je graag) ben je aantrekkelijk, intelligent, lief, zorgzaam, breed geïnteresseerd en nog veel meer goede eigenschappen worden je toegedicht. Maar als puntje bij paaltje komt, dat wil zeggen er zijn dates gepland (en eigenlijk hoef je er maar één waarmee het klikt), dan blijkt het andere koek te zijn. Als je al zover komt dàt er dates te melden zijn. De olifantenhuid: dat zou fijn zijn, dan wordt je ziel niet zo beschadigd. Maar daar wordt een mens niet mooier van helaas. En daarom gaan we bijna allemaal vrolijk, nou ja, hoopvol verder. En slikken we onze tranen weg als het van onze kant goed voelt, klikt, en dan opeens na twee heerlijke dates wordt dan toch gezegd dat de klik er niet is. Verwacht men dan echt zomaar een zwerm vlinders? Dat kan, maar komt meestal een beetje later en naar mijn idee zou het dan zomaar wat duurzamer kunnen worden. En dàt is waar we allemaal naar verlangen: jong, ouder, oud: een duurzame, warme en liefdevolle relatie."
- Anoniem
"Wat pijnlijk om dit tranendal zo te moeten lezen. Ik snap dat allerlei mannen hun profiel extra `smaak` geven. Dat verhoogt de kans op een `treffer` nou eenmaal. Zelf ben ik van het tegenovergestelde. Heb een oprecht en tikkeltje bescheiden profiel gemaakt. Redelijke foto`s. Ik ben geen George Clooney, maar wel om aan te zien. Dan weet een vrouw tenminste waar ze naar kijkt, enzo. En raad eens... Niemand reageert! Echt niemand. Op mijn berichtjes krijg ik meestal geen reactie en alleen af en toe een afwijzing. Internetdaten lijkt een werkwoord maar dat blijkt toch gecompliceerder te liggen. Zie ik iets niet? Heb ik iets niet begrepen?"
- Brim
"Zo herkenbaar! Alles wat beschreven is heb ik zelf mogen ervaren tot poging tot oplichting aan toe. Ik ben er ook klaar mee en ga weer even stoppen. Eigenlijk overweeg ik andere media in te zetten. Iemand ander ideetje hoe je op een leuke ontspannen manier in contact kan komen met mannen rond 60 jaar zonder in de kroeg terecht te komen? Heb weleens gedacht dat het handig zou zijn om een video te maken, te uploaden i.p.v. tekst invullen. Dit zou naar mijn mening meer kans op succes kunnen geven omdat je ook de stem hoort, de mimiek ziet en het is laagdrempelig om te bekijken. Frappant dat in verhouding volgens mij meer vrouwen reageren op dit artikel en dat er dus blijkbaar zoveel 'lotgenoten' zijn. Hmm, geeft te denken."
- M
"Voor iedereen een herkenbaar verhaal, helaas. Wat mij vooral opvalt is de non-reactie van mensen die wel het geluk hebben gevonden via onze site. Ik mis hun ervaringen en evt. goede adviezen. Zij hebben zich hoogstwaarschijnlijk uitgeschreven; voor hen is de zoektocht voorbij. Alhoewel ikzelf diverse aanpassingen in mijn profiel heb gedaan, ben ik nog steeds op zoek naar de 'passende' partner. Mijn filter is deze geworden: ik heb een pittig, realistisch profiel van mezelf geschreven. Ik reageer alleen nog maar op 'inkomende' berichten. Of het helpt? Ik weet het niet. Maar als het lukt, zijn jullie de eersten die het zullen weten. Een olifantenhuid hoort bij olifanten en niet bij mensen, die voelen veel fijner aan. Evenals jullie ben ik nog steeds aan 'het tasten in het duister'. Ik hoop voor ons allen, dat het licht snel zal gaan branden, zelfs led-lampen geven nu een warm licht, dus."
- Wieweet68
"Heel herkenbaar ik maak het elke dag mee op de datingsites (alleen dan van de andere kant als man zijnde) helaas afwijzing op afwijzing, dat is niet goed voor je zelfbeeld en zelfvertrouwen. Ach ja, we moeten het er maar mee doen hè. Heel goed geschreven ook trouwens. Ik date al twee jaar en tot heden toe alleen maar teleurstellingen, maar het het ligt aan mij, helaas weet ik niet wat ik zou moeten veranderen, rationeel gezien, als alle dames je niet leuk en interessant vinden zal het wel aan de man liggen..."
- dennis1979
"Ergens opgelucht en verdrietig te lezen dat mijn ervaringen ook anderen overkomen. Tot op heden nog niemand ontmoet die interesse heeft in mij als persoon en tijd neemt om te investeren. Tegenwoordig lijkt het enkel om aandacht te gaan. Geen rekening houdend met de gevoelens van een ander. Het is moeilijk maar blijf in je eigen kracht geloven."
- Lente1
"Ook voor mij helaas heel herkenbaar. Het is zo lastig een man te vinden voor een serieuze, vaste relatie. Een leuke man om samen oud mee te worden... Mannen waarbij hun leeftijd niet klopt, foto's van minimaal vijf jaar geleden of mannen die nog niet los zijn van hun ex, maken het er niet makkelijker op! Laatst zelfs een man die nog met zijn ex in één huis woont omdat zij nog geen eigen woonruimte heeft. Heel pijnlijk omdat ik met deze man zo'n verbondenheid voelde en ik echt het idee had dat we voor elkaar gemaakt zijn. Hij zei wel dat ze beide hun eigen weg gaan maar in praktijk hield hij meer rekening met de gevoelens van zijn ex dan met die van mij. Op het moment dat we samen waren was het echt super maar zodra hij weer thuis zat bij zijn ex, kreeg hij het benauwd en durfde hij er niet meer voor te gaan omdat hij haar geen pijn wil doen. Heel lief van hem maar ik voelde me net een jojo en zat constant in een emotionele achtbaan. Hij bleek toch nog niet toe te zijn aan een nieuwe relatie en heeft zijn profiel verwijderd. Ik geef niet op maar het vertrouwen en de spontaniteit wordt minder en de voorzichtigheid groter..."
- Miss-X
"Als je dit zo leest: heel wat keren dat deze dame (de Ik-figuur) mannen heeft 'moeten afwijzen'. Als de gemiddelde vrouw vijf mannen afwimpelt na een date en een man moet vijf vrouwen schrijven om een date te krijgen, dan krijgt de gemiddelde man 25 keer 'nee' voor zijn kiezen voor hij 'ja' mag horen. En hopelijk een ja dat beklijft. Ik weet niet wat jullie doen, maar ik begin er niet aan. Gaandeweg verliest men de animo. Mijn profieltekst is een stub (surrogaat). Succes met zijn allen!"
- Eleleth
"Twee maanden en acht dates later inclusief een fantastische mentale en fysieke klik, de mededeling krijgen dat ik toch wel wat ver weg woon en dat meneer in kwestie eigenlijk helemaal niet `in` is voor een relatie vanwege bindingsangst. Heerlijk hoor, die olifantenhuid! P.S. omschreven match kwam niet tot stand via e-Matching."
- Primadonna
"Dan toch ook maar even een ander berichtje hier. Ik heb via e-Matching leuke mannen ontmoet, waar vriendschappen, relaties en gezellige borrelavondjes uit zijn voortgekomen. Nu weer single en wellicht komt er t.z.t. weer iemand op mijn pad."
- Sofiebarok
"Al vijf jaar loop ik rond op de datingmarkt. Ik krijg altijd te horen dat ik er goed uit zie en aangenaam gezelschap ben. En heb de zaakjes op orde, geen vervelende ex ofzo. Ik meende over veel mensenkennis te beschikken, maar twijfel daar nu aan. Want wat heb ik het vaak verkeerd ingeschat. Heb al paar keer gehad dat ik langere tijd met iemand aan het daten was. Het klikte goed, ook fysiek. En toch is het meerdere keren voorgekomen dat na paar leuke dates, de man ineens afhaakte. Ze waren niet verliefd of konden geen goede reden bedenken. Ik krijg steeds vaker het idee dat door het online daten mensen zich niet meer willen binden aan een persoon, omdat ze bang zijn nog leukere vrouwen/mannen mis te lopen die op een datingsite staan. Is dat het gevaar van online dating? Ik sta nu op een punt dat ik denk, laat maar, wat een gedoe en ellende. Heb de moed niet echt meer om af te spreken."
- Anoniem
"Wat mooi verwoord! Wel goed om als aanvulling te vermelden dat ik echt een heel aantal mensen ken die een liefdevolle relatie hebben gekregen via een datingsite. e-Matching, Tinder, Parship, Lexa. Maar die staan natuurlijk niet meer op deze site! Internet daten is leuk om te doen als je je goed voelt over jezelf. En, zoals hierboven ook al vermeld, de afwijzingen niet als een persoonlijke krenking te ervaren. Overigens is mijn ervaring ook dat gratis datingsites enerzijds vluchtiger zijn, maar anderzijds ook luchtiger en daardoor ligt er vaak wat minder lading en hoge verwachting op. Ik ken in mijn omgeving al vijf (!) stellen die hun liefde via gratis site hebben ontvangen. Houd moed en hou van jezelf!"
- Jves
"Mijn ervaring is dat vrouwen net zo goed gekunstelde foto's hebben waarbij je als je diegene ontmoet merkt dat ze er vijf jaar ouder, stukken minder perfect of een combinatie van beiden uitzien. Mooie verhalen over zichzelf en hoe goed ze hun leven op orde hebben. Dito wensenlijstjes voor de mannen waarbij ik denk: ik reageer niet eens want voldoe niet aan alle eisen. Gelukkig zijn er ook vrouwen met een realistische kijk die niet precies weten wat ze zoeken maar wel de klik. Dat is waar het om gaat. Moeilijk te bereiken op een datingsite maar niet onmogelijk. Durf dus eerlijk te zijn in je profiel en dan wordt het een stuk makkelijker denk ik. Dan maar niet elke week een date maar uiteindelijk wel de juiste. En kijk ook eens om je heen naar de mensen die je tegenkomt, misschien zitten daar wel stiekem hele leuke mensen bij."
- Mathias777
"Heel herkenbaar, de teleurstellingen van verouderde foto`s en de onjuiste inschatting van (het merendeel) mannen dat een dame van mijn leeftijd op zoek is naar iemand van +/- 15 jaar ouder... Nee, 15 jaar jonger is ook niet mijn doelgroep."
- Sngl
"Misschien kunnen bovenstaande reageerders met elkaar afspreken? Er lijken zowel mannen als vrouwen te reageren. Het zou mooi zijn als daar een match tussen zit. Ook ik vind het verhaal herkenbaar. Ben net weer bijgekomen van een portie liefdesverdriet. Maar toch had ik deze relatie-ervaring niet willen missen. Het begon erg mooi en ik heb een leuke tijd gehad. Dat het daarna niet leuk eindigde is dan jammer. Het was ook leerzaam. In eeuwige liefde blijf ik geloven, zo romantisch ben ik wel. Alleen wat doe je totdat je die ware liefde hebt gevonden? Ik probeer maar niet teveel te verwachten bij het daten en er vooral lol in te houden. Elke ontmoeting biedt iets moois en wie weet wordt het wat."
- September
"Helaas heel herkenbaar. Het lastige is dat je er weinig aan kan doen. Zo ook met foto`s."
- Rad7
"Ik krijg ook steeds meer het gevoel dat datingsites een functie krijgen om de drempel iemand te ontmoeten te verhogen in plaats van te verlagen. Dat snap ik ook wel als bij veel van deze verhalen het effect is dat er `beter gefilterd` gaat worden en er bij meer mensen een soort bindingsangst groeit. (= sneller (voor)oordeel en afwijzing, minder kansen) Het versterkt zichzelf. Profielen zijn allemaal vatbaar voor misinterpretatie (Ik krijg de indruk dat veel denken dat dit opzet is) en hoe langer je chat vóór een ontmoeting, hoe groter de kans dat het beeld dat je van iemand hebt gevormd niet klopt. Ik wil altijd zo snel mogelijk afspreken om die kans te verkleinen. En zolang je enige verwachting een leuke avond is, is dat ook het enige waarin je kan worden teleurgesteld. Je kan dan ook gewoon zeggen als iemand je type niet blijkt te zijn (of een andere reden) en is alles voor iedereen duidelijk. In mijn ervaringen willen dames als ze al reageren op een bericht via de datingsite vaak niet eens afspreken `om te voorkomen iemand te kwetsen` en de dates die ik heb gehad eindigde met stilte of een (vroegtijdig) `ik denk niet dat we bij elkaar passen` van de ander. Ik heb wat meer tijd nodig om iemand (mij te laten/te) leren kennen en me op mijn gemak te voelen dan na paar berichtjes of één avondje (ik heb de eerste indruk die ik maak blijkbaar niet echt mee - heb geen vlotte babbel en straal niet echt van het zelfvertrouwen), maar het lijkt dat daar weinig mensen nog het geduld voor hebben. Maar ja, ik blijf maar gewoon proberen en wie heb ik ooit eens geluk. Ik geef in ieder geval niet minder mensen de kans op basis van al mijn dates die tot niks hebben geleid of er niet zijn gekomen."
- R
"Brim, ik heb dezelfde aanpak als jij, en ik maak ook hetzelfde mee. Toch weiger ik mezelf anders voor te spiegelen dan ik ben, omdat ik ervan overtuigd ben dat dit uiteindelijk niet werkt. Ik zit een aantal jaar op deze site, en heb welgeteld één keer een date gehad waarbij ikzelf het eerste contact had gelegd. Een aantal dates waarbij de ander het eerste contact legde, en dat heb ik altijd een kans gegeven, want hoeveel kun je nou afleiden van een profiel? Helaas hebben de dames die ik berichten stuur blijkbaar een andere instelling. Of ze worden overspoeld met berichten, en kiezen voor de man met het mooie profiel, dat uiteindelijk niet blijkt te kloppen... Ik probeer dit alles te accepteren, te geloven dat het niet aan mij ligt. Dat lukt de ene keer beter dan de andere. Pauzes nemen in het internet daten zijn een verademing, deze ervaringen van anderen een troost, en mijn geloof in mijn levenswijze onaangetast. Ik wens iedereen hier veel liefde toe."
- Anoniem
"Wat een gedoe toch, dat daten! Al die teleurgestelde mensen... Ik ben ook al wat jaartjes bezig, maar vind daten hartstikke leuk! Je ontmoet leuke mensen en je komt nog eens ergens. Tot nu toe altijd gezellige dates gehad, ook al werd het niks. Het valt mij op dat veel mensen een negatief zelfbeeld hebben. Kijk eens in de spiegel en zeg drie keer achter elkaar: ik ben leuk! Want natuurlijk ben je leuk. Het ligt niet aan jou. Ik heb diverse dates gehad met vrouwen die mij heel aantrekkelijk vonden en lief en gezellig, maar toch... Ik zie regelmatig hier de term bindingsangst voorbij komen. Dat zal best weleens het geval zijn, maar ik denk dat sommige mensen wel graag willen, maar toch ook weer huiverig zijn voor een relatie. Het komt ineens te dichtbij en dan haken ze af. Ik las ook ergens dat de date in kwestie nog bij zijn/haar partner woonde. Heb ik ook meegemaakt. Niet doen dus, ook al zei ze dat ze alleen nog maar zijn overhemden streek. Heb vertrouwen in jezelf en niet teleurgesteld zijn als het weer mislukt is. Dan is het gewoon niet de ware geweest en ga je weer op naar de volgende."
- paul49
"Er zijn net zoveel mannen als vrouwen die een slechte ervaring achter de rug hebben. Dat maakt voorzichtig. Wat ik mij afvraag: Waarom wordt die voorzichtigheid bij mannen 'bindingsangst' genoemd en bij de dames: 'behoedzaam voor weer een verkeerde beslissing'."
- stier
"Bindingsangst, misschien was het dat wel, maar als je schrijft `zijn eigen voorstel om zijn ouders te ontmoeten`, dan zou het ook wel eens iets te gemakkelijk kunnen zijn om dat daar weg te parkeren.. Er is vast van alles gebeurd tussen hem ontmoeten en zijn vertrek en misschien schuilt daarin ook een ervaring waar van te leren valt? Liefde is een fragiel ding, we zijn nu al niet meer onbevangen, niet meer zo flexibel als vroeger en leven een stuk bewuster dan toen we misschien in de studententijd iemand hadden leren kennen en samen in een leven waren gegroeid. Nu hebben we verplichtingen en zijn we bewuster en minder flexibel of juist kritischer? En als ieder een kind heeft dan wordt het allemaal al weer ingewikkelder, 60 tot 70% van twee halve gezinnen die samen proberen te gaan mislukt. De moed en het verstand hebben rustig aan te doen met al die haast en verwachtingen en elkaar gewoon eerst echt eens te leren kennen? En misschien jezelf niet zo onder druk zetten en gewoon lekker erop uit te gaan en te genieten van dit single leven. Ik zeg het maar makkelijk, maar kan me er wel degelijk een voorstelling bij maken. En ja, er zijn er ook die niet weten wat ze willen, daar achter komen terwijl je nog in een prille fase zit. Misschien wat meer in het nu leven, dag bij dag wel zien. Dit is geen bol.com van de mannenvoorraad... Het is allemaal niet zo eenvoudig, ook al zouden we het graag allemaal misschien wel willen dat dat het was."
- Simon75
"Ik ben net online gegaan met daten. Ik ga ermee stoppen. Mijn zelfvertrouwen is onvoldoende om in het afwijzingsgeweld overeind te blijven. Beter alleen slapen dan slecht slapen."
- Daphne666
"Dank voor het artikel. Hoewel ik nog niet zo lang aan het daten ben heb ik inmiddels helaas al wel kennis gemaakt met het `bindingsangst` verschijnsel. Lastig om van tevoren te zien aankomen. Inmiddels probeer ik me er maar bij neer te leggen dat de kans goed is dat ik gewoon alleen blijf, en daarom werk ik nu gewoon aan mijzelf en doe ik dingen die goed voor me zijn (afvallen, wat meer sporten, actieve vakantie plannen, etc.). Ben maar eens met een sporthorloge begonnen.. Je moet jezelf af en toe eens onder de arm kietelen als een ander het niet doet. Het leven loopt nu eenmaal zoals het loopt. De leuke ervaringen die ik heb gehad zag ik ook niet aankomen dus ik weet ook niet wat er misschien nog voor moois in het verschiet ligt. Ik probeer me er in ieder geval niet meer druk om te maken, ook niet om de herhaaldelijke teleurstellingen. Ik heb zeker al duizend keer m`n profieltekst herschreven in de hoop dat ik mijzelf beter neer kan zetten maar toch blijf ik er ontevreden mee. Soms word ik er zo melig van dat ik gewoon zin krijg om de gekste dingen op te gaan schrijven (`ik ben een bloeddorstig monster en ik eet lieve vrouwen zoals jij voor ontbijt`, dat idee). Ook overweeg ik om maar eens een professionele fotograaf te gaan opzoeken... Ik probeer in het contact wel altijd zo eerlijk en open mogelijk te zijn. Wat heb je er aan om je anders voor te doen dan je bent?'
- Jan78
"Mannen denk altijd dat vrouwen op een datingsite overspoeld worden met berichtjes. Nou, de werkelijkheid is anders, althans voor mij. Ik sta nu een paar jaar op deze site en ik heb maar weinig berichtjes gehad. Het zijn steeds dezelfde mannen die mijn profiel bekijken. Ik ben 68 en de mannen die reageren zijn rond de 75, ik vind dat echt te oud op deze leeftijd. De mannen van mijn leeftijd willen allemaal een jongere vrouw. Ik denk dan altijd, ze willen de verpleegster voor later vast in huis. Het is gewoon heel lastig om nog iemand te vinden. Wat ook mee speelt, de hoogopgeleide mannen hier zijn behoorlijk arrogant en stellen hoge eisen, dat maakt het ook niet makkelijk."
- Anoniem
+